Μια πρόσφατη μελέτη φέρνει στο φως μια εκπληκτική ανακάλυψη που προβάλλει αμφιβολίες για την επιστημονική συναίνεση δεκαετιών σχετικά με τις συνέπειες της πρόσκρουσης του αστεροειδούς Chicxulub.
Για χρόνια, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η μαζική απελευθέρωση θείου από αυτή την πρόσκρουση προκάλεσε έναν καταστροφικό «χειμώνα πρόσκρουσης», εξαλείφοντας τη ζωή στη Γη. Τώρα, νέα δεδομένα υποδηλώνουν ότι ίσως υπερεκτιμήσαμε την κλίμακα αυτής της καταστροφής.
Η επιστημονική κοινότητα έχει συμφωνήσει ότι η πρόσκρουση του Chicxulub, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, οδήγησε στη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων, προκαλώντας έναν παγκόσμιο «χειμώνα πρόσκρουσης». Οι ερευνητές πίστευαν ότι η σύγκρουση απελευθέρωσε μεγάλες ποσότητες θείου, οδηγώντας σε ακραία ψύξη που εξόντωσε τη ζωή στη Γη. Ωστόσο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας πρωτοποριακής μελέτης υπό την καθοδήγηση της χημικού Κατερίνας Ροντιούτσκινα, οι προηγούμενες εκτιμήσεις ενδέχεται να ήταν παραπλανητικές.
Η ομάδα ερεύνησε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της πρόσκρουσης εξετάζοντας δείγματα πυρήνα από τον κρατήρα Chicxulub στο Μεξικό. Ανακάλυψαν ότι οι εκτιμήσεις για τις εκπομπές θείου ήταν πέντε φορές υψηλότερες από την πραγματικότητα, προτείνοντας ότι η ψύξη της Γης ήταν λιγότερο σοβαρή και πιο ήπια από ό,τι πιστευόταν προηγουμένως.
Οι επιστήμονες είχαν θεωρήσει ότι η πρόσκρουση προκάλεσε το φαινόμενο του «πυρηνικού χειμώνα», με απότομες πτώσεις θερμοκρασίας λόγω αιθάλης και σκόνης που απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, η νέα μελέτη αμφισβητεί αυτή την ιδέα, δείχνοντας ότι το ποσό θείου που απελευθερώθηκε ήταν πολύ μικρότερο από ό,τι υπολογιζόταν. Η ομάδα εκτίμησε ότι το συνολικό ποσό του θείου ήταν περίπου 67 ± 39 δισεκατομμύρια τόνοι, πολύ κάτω από τις προηγούμενες εκτιμήσεις.
Αν η πρόσκρουση του αστεροειδούς προκάλεσε λιγότερη σοβαρή ψύξη από την αναμενόμενη, ανακύπτει το ερώτημα πώς μπόρεσε να επιβιώσει η ζωή στη Γη. Η μελέτη προτείνει ότι η ήπια ψύξη και η γρήγορη επιστροφή στις κανονικές κλιματικές συνθήκες ενδέχεται να εξηγούν γιατί περίπου το 25% της ζωής επιβίωσε παρ' όλο που υπήρξε μια καταστροφική κατάσταση.
Θα μπορούσαν τόσα πολλά είδη να προσαρμοστούν στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον ή να βρουν καταφύγιο σε περιοχές όπου μπορούσαν να ευδοκιμήσουν, γεγονός που θα εξηγούσε τη διατήρηση ορισμένων φυτών και ζώων.
Ο ρόλος του θείου και η σημασία του στα γεγονότα της εξαφάνισης είναι κρίσιμοι. Αν και οι ενώσεις του θείου, όπως τα θειικά αερολύματα, είναι γνωστές για την ικανότητά τους να αντανακλούν το ηλιακό φως και να προκαλούν ψύξη, η νέα μελέτη δείχνει ότι η συνολική επίδραση του θείου δεν είχε τον σημαντικό αντίκτυπο που πιστευόταν.
Αυτή η αναθεώρηση υποδηλώνει ότι τα γεγονότα της μαζικής εξαφάνισης μπορεί να επηρεάζονται από ένα συνδυασμό παραγόντων, οι οποίοι διαμορφώνουν τη ζωή