Η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης που με τραγικό τρόπο έφυγε από τη ζωή στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, είναι μια γυναίκα με πλούσια ζωή και πολυάριθμες κατακτήσεις προτού βρεθεί στο κέντρο μιας από τις πιο οδυνηρές τραγωδίες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Στις 26 Ιανουαρίου, οι φωνές χιλιάδων ανθρώπων συναντήθηκαν στο Σύνταγμα, διαδηλώνοντας για την τραγωδία στα Τέμπη, μια πληγή που η κοινωνία μας δεν μπορεί να ξεχάσει. «Δεν έχω οξυγόνο!», φώναζαν, εκφράζοντας την αγανάκτηση και την οργή τους για ένα έγκλημα που ζητάει δικαίωση. Μέσα στο πλήθος, μία γυναίκα ξεχώριζε: η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης που έχασε τη ζωή της εκείνη την εφιαλτική νύχτα.
Η Μαρία, με τη θεωρητική και πρακτική εμπειρία της ως παιδίατρος, κατέθεσε ψυχή και καρδιά, ζητώντας δικαιοσύνη για το παιδί της και για τους άλλους αδικοχαμένους. «Ευχαριστούμε όλους τους Έλληνες για τη συμπαράστασή τους», είπε με φωνή γεμάτη συγκίνηση. Η δύναμη της κοινότητας τους ενώνει και τους δίνει κουράγιο στη μάχη τους.
Η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα βάθαινε καθώς η Μαρία δήλωνε: «Κανένα έγκλημα δεν θα μείνει ατιμώρητο ποτέ ξανά». Τα λόγια της ήχησαν σαν καμπάνα, προειδοποιώντας τους υπεύθυνους ότι η οργή των οικογενειών δε θα σβήσει εύκολα. Η μεγαλύτερη ύβρις, είχε πει, είναι το να αφήσουν το γεγονός να περάσει αναπάντητο.
Ο θρήνος και η αγωνία της ήταν σπαρακτικά. Κάθε της λέξη, γεμάτη από την απώλεια και τον πόνο μιας μητέρας που αναζητά την αλήθεια και επιδιώκει τη δικαίωση. Στη δικαστική αίθουσα της Βουλής, το συναίσθημα της πίεσης δοκίμασε τους πολιτικούς, τους κάλεσε να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην κρυφτούν πίσω από την πολιτική ασυλία. «Αυτό το θέμα δεν έχει καν συζητηθεί στη Βουλή», δήλωσε, απαιτώντας να αντικρίσουν την αλήθεια κατάματα.
Η Μαρία, με τη θάρρος και την ακεραιότητά της, υπενθύμισε στους παρευρισκόμενους ότι για τους ξεχασμένους του Τεμπών, για τα θύματα, η δικαιοσύνη δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά μια ανάγκη που πρέπει να ικανοποιηθεί. «Ελπίζω η Δικαιοσύνη να έρθει γρήγορα», πρόσθεσε, εκφράζοντας τη λαχτάρα μιας μητέρας που θέλει να αποδώσει τιμή στην κόρη της και σε όλους τους αδικοχαμένους.
Η προσωπική ιστορία της Μαρίας είναι καθρέφτης της αγωνίας και του φόβου που βιώνουν πολλές οικογένειες που έχασαν τους δικούς τους. Αν οι πολιτικοί νομίζουν ότι θα ξεφύγουν ατιμώρητοι, κάνουν μεγάλο λάθος. Η φωνή της Μαρία, η φωνή όλων αυτών που θρηνούν, θα συνεχίσει να ηχεί μέχρι την ημέρα που θα αποδοθεί δικαιοσύνη.
Η Μαρία Καρυστιανού δεν είναι μόνο μια μητέρα που θρηνεί. Είναι μια ηρωίδα στην αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης, και η ηχηρή φωνή της πρέπει να ακουστεί. Ας κάνουμε όλοι μας την υπόσχεση να μην ξεχάσουμε την ιστορία της Μάρθης και των άλλων θυμάτων. Ας ενωθούμε σε αυτόν τον αγώνα για δικαιοσύνη, για να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά τέτοιες τραγωδίες να συμβούν.
Η καρδιά της Μαρία ράγισε, αλλά η φωνή της είναι πιο δυνατή από ποτέ. Είμαστε μαζί της, είμαστε μαζί τους – συγκεντρωμένοι για να αποδώσουμε δικαιοσύνη για τα θύματα που δεν μπορούν να μιλήσουν πια. Η Μαρία Καρυστιανού γίνεται η φωνή των αδικοχαμένων και μας καλεί να αγωνιστούμε μαζί της για ένα καλύτερο μέλλον, όπου οι αμέλειες και οι παραλείψεις δεν θα έχουν πια θέση στην κοινωνία μας.
Η θυσία της Μάρθης και των άλλων αγγελικών ψυχών δεν μπορεί να είναι μάταιη. Η οικογένεια της Μαρίας, που βιώνει τον πόνο της απώλειας, μας προτρέπει να μην κοιτάξουμε αλλού, να επιμείνουμε για τη λογοδοσία των υπευθύνων και να απαιτήσουμε αλλαγές που θα διασφαλίσουν ότι τέτοιες τραγωδίες δεν θα εκδηλώνονται ξανά.
Ο αγώνας αυτός είναι κοινός και αφορά όλους μας. Κυρίως αφορά εκείνους που αγαπούμε και τα παιδιά μας, ώστε να μην γίνουν ποτέ θύματα αδικίας. Ομόψυχα, ας σηκώσουμε τη φωνή μας με τη Μαρία Καρυστιανού για να απαιτήσουμε την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την ευθύνη. Η αλλαγή ξεκινά από εμάς, από την επιθυμία μας να σταθούμε ενωμένοι και να επιμείνουμε μέχρι να θριαμβεύσει η δικαιοσύνη.
Ας ενδυναμώσουμε το μήνυμα: «Ποτέ ξανά». Η μάχη για τη μνήμη της Μάρθης και όλων αυτών που χάθηκαν συνεχίζεται και εμείς είμαστε στο πλευρό της Μαρίας, για να κάνουμε τα λόγια της πράξη. Μια κοινωνία γεμάτη ελπίδα απαιτεί να μη λησμονούμε, να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε τη δικαιοσύνη που η ζωή τους αξίζει.
Αντίο στα θύματα, αλλά η φωνή τους δεν θα σιγήσει ποτέ. Είναι η ελπίδα μας για ένα καλύτερο αύριο, και μαζί με τη Μαρία, προχωράμε μπροστά, όχι μόνο για να θυμόμαστε, αλλά για να απαιτήσουμε την αλλαγή. Δικαιοσύνη για όλα τα θύματα – εξ ονόματος όλων μας.
Ο Ακαδημαϊκός και Επαγγελματικός Βίος της Μαρίας Καρυστιανού
Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη, η Μαρία αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου το 2000. Στην πορεία της καριέρας της, ειδικεύτηκε στην Παιδιατρική στο Νοσοκομείο Λοιμωδών Νοσημάτων και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ. Το 2009, ολοκλήρωσε την ειδικότητά της και απέκτησε τον τίτλο της Παιδιάτρου, διακριθείσα για την αφοσίωσή της στην υγεία των παιδιών.
Η Μαρία υπήρξε πρωτοπόρος στον τομέα της ολιστικής ιατρικής, αναζητώντας εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας που περιλαμβάνουν φυσικές προσεγγίσεις. Η εμπειρία της στη Μεγάλη Βρετανία, όπου παρακολούθησε προγράμματα στην Παιδο-Ενδοκρινολογία, εμπλούτισε τις γνώσεις της και της προσέφερε τη δυνατότητα να συγκεράσει την παραδοσιακή και την ολιστική ιατρική.
Προσωπικές Πτυχές και Πάθη
Πίσω από τον ιατρικό της μανδύα, η Μαρία είναι μια παθιασμένη μητέρα, αφοσιωμένη στο να προσφέρει το καλύτερο για την κόρη της, τη Μάρθη, αλλά και για όλα τα παιδιά που συμβουλεύει. Η αγάπη της για την οικογένεια και η επιθυμία της να δει τα παιδιά να ευημερούν αποτελούν τον πυρήνα της ύπαρξής της.
Η Μαρία ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη διατροφή και την εκπαίδευση, και ως πιστοποιημένη σύμβουλος θηλασμού IBCLC, έχει συμβάλλει στην υποστήριξη μητέρων και παιδιών. Η στάση της για μια πιο υγιεινή ζωή αποτυπώνεται στην καθημερινότητά της, προωθώντας τις ολιστικές θεραπείες και τις διατροφικές συνήθειες που ενισχύουν τη γενική ευεξία.
Προτού Γίνει Σύμβολο της Αντίστασης
Πριν την τραγωδία, η ζωή της Μαρίας ήταν γεμάτη ελπίδα και όνειρα. Ωστόσο, μετά το δυστύχημα, η αφοσίωσή της στον αγώνα για δικαιοσύνη για την κόρη της και για όλους τους αδικοχαμένους Άλλους έχει αναδείξει μία νέα πτυχή της προσωπικότητάς της. Έχει γίνει φωνή για όσους δεν μπορούν να μιλήσουν, εκπροσωπώντας τις οικογένειες των θυμάτων και απαιτώντας ευθύνες για την τραγωδία.
