Ο σεισμός της 9ης Ιουλίου 1956 καταγράφηκε ως ο μεγαλύτερος σε μέγεθος σεισμός στον ευρωπαϊκό χώρο κατά τον 20ο αιώνα. Εκδηλώθηκε τα ξημερώματα, προκαλώντας σημαντικές καταστροφές στο νησί της Σαντορίνης, ενώ συνοδεύτηκε από τσουνάμι που έφτασε τα 25 μέτρα.
Η φυσική αυτή καταστροφή επέφερε θύματα και προκάλεσε σοβαρές ζημιές στους οικισμούς των Κυκλάδων. Το τσουνάμι, με τις εντυπωσιακές του δυνάμεις, έφτασε μέχρι τα παράλια της Κρήτης, με εικόνες που αποτύπωσαν την κατάσταση στο λιμάνι του Ηρακλείου, όπου τα νερά υποχώρησαν δραματικά.
Η σεισμική δραστηριότητα ξεκίνησε το μεσημέρι της 8ης Ιουλίου, με δόνηση 4,9 βαθμών που προήλθε από τη θαλάσσια περιοχή νότια της Αμοργού. Ωστόσο, δεν προκάλεσε ανησυχία στους κατοίκους, οι οποίοι συνέχισαν τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Τα ξημερώματα της 9ης Ιουλίου, στις 05:11, εκδηλώθηκε ο κυρίως σεισμός, προκαλώντας πανικό και αναστάτωση σε όλη τη Σαντορίνη. Ο σεισμός είχε μέγεθος 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και ένταση 9 βαθμών της κλίμακας Μερκάλι, ενώ η σεισμική δόνηση ισοδυναμούσε με την έκρηξη 10.000 ατομικών βομβών.
Η Σαντορίνη υπέστη σοβαρές ζημιές, με 53 νεκρούς και σχεδόν το 35% των σπιτιών να καταρρέουν. Τα δημόσια κτίρια υπέστησαν ολοσχερείς καταστροφές. Εκτός από τη Σαντορίνη, νησιά όπως η Αμοργός, η Ίος, η Πάρος και η Νάξος υπήρξαν επίσης θύματα της καταστροφής, με συνολικά 529 σπίτια να έχουν καταστραφεί.
Το τσουνάμι που ακολούθησε προκάλεσε θανάτους και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένης της Καλύμνου. Το ακραίο αυτό φαινόμενο έφτασε μέχρι την Καλαμάτα, καταστρέφοντας μικρές βάρκες στο λιμάνι.
Η χώρα βρέθηκε σε κατάσταση σοκ, καθώς ο κρατικός μηχανισμός δεν είχε ανακάμψει από τους μεγάλους σεισμούς του 1953. Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής κήρυξε τη Σαντορίνη σε κατάσταση «τοπικής συμφοράς μεγάλης εκτάσεως» και επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές.
Πολλές χώρες προσφέρθηκαν να στείλουν βοήθεια, με την Ελλάδα να αρνείται τη βοήθεια της Μεγάλης Βρετανίας, λόγω των πολιτικών εντάσεων εκείνης της εποχής
. Ένα από τα σημαντικότερα επακόλουθα του σεισμού ήταν η εσωτερική μετανάστευση των κατοίκων της Σαντορίνης, οι οποίοι κατευθύνθηκαν κυρίως προς την Αθήνα, αναζητώντας μια νέα αρχή.
Ο φονικός σεισμός της Σαντορίνης όχι μόνο σημάδεψε την ιστορία του νησιού, αλλά και άνοιξε συζητήσεις σχετικά με την ετοιμότητα της χώρας σε φυσικές καταστροφές και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
