Μια μέρα σαν σήμερα το 1947, άφησε την τελευταία του πνοή μόλις στα 54 του χρόνια, ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά που έβγαλε ποτέ η Βιάννος, ο Κατωβιαννίτης γιατρός, Μάνος Γ. Μανδαλάκης.
Ο γιατρός Μάνος Μανδαλάκης πέρα από σοβαρός (με όλη τη σημασία της λέξης) επιστήμονας, υπήρξε φλογερός πατριώτης και μεγάλος αλτρουιστής.
Αγάπησε με πάθος και όσο λίγοι την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κάτω Βιάννο και συνολικά την περιοχή της Βιάννου και την Κρήτη, και πρόσφερε απλόχερα ζεστασιά και φιλοξενία σε όλους τους Κρητικούς της Αθήνας.
Προσωπικότητες με το εκτόπισμα του Μάνου Γ. Μανδαλάκη δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεχνιούνται. Αντίθετα, πρέπει να φωτίζονται όλες οι πτυχές τους, να προβάλλεται το πολυσχιδές τους έργο, να γίνει όσο γνωστότερη είναι δυνατόν η πορεία τους, η αφοσίωσή τους στον άνθρωπο και στις επιστήμες.
Ο Γ. Δ. Χρηστάκης στο βιβλίο του «Μνήμες Βιαννιτών Γιατρών» μεταξύ των άλλων αναφέρει:
«Ο Μάνος Γ. Μανδαλάκης γεννήθηκε στην Κάτω Βιάννο το 1893 και ήταν γιος του Γεωργίου Δ.Μανδαλάκη και της Αικατερίνης Βαβουρανάκη.
Φοίτησε στο σχολείο της Βιάννου και κατόπιν στο Ηράκλειο όπου ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Στη συνέχεια διορίστηκε τηλεγραφητής, όμως, μετά τη μετάθεσή του στην Αθήνα γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή και ολοκλήρωσε τις σπουδές του εργαζόμενος.
Ειδικεύτηκε κατ’ αρχήν στο Νοσοκομείο «Συγγρού» στη Δερματολογία-Αφροδισιολογία και ακολούθως έφυγε για το Παρίσι όπου μετεκπαιδεύτηκε στην Υδροκλιματολογία, ειδικότητα που αφορούσε στις θεραπευτικές ιδιότητες των ιαματικών υδάτων και του μικροκλίματος. Η πρωτοποριακή αυτή για την εποχή της ειδικότητα, εξελίχθηκε στις μέρες μας στη σύγχρονη Ρευματολογία».
Ο Μάνος Μανδαλάκης ήταν ο ειδικός επιστήμονας που κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο να αναδείξει τα ιαματικά λουτρά της Αιδηψού και των Μεθάνων και να τις καταστήσει από τις πλέον επισκέψιμες λουτροπόλεις της χώρας μας.
Το 1939 ανακηρύχθηκε με βαθμό «άριστα» Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Αθήνας για τη διατριβή του «Ιαματική ιλύς και ιαματικά ιλυόλουτρα».
