Το θέμα της ψηφιακής αναβάθμισης της υπαίθρου, με υποδομή και εφαρμογές που ουσιαστικά θα πάνε την επιχειρηματικότητα σε άλλο επίπεδο και θα συμβάλλουν στην πολύτιμη εσωστρέφεια ήταν ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που αναδύθηκαν στη συζήτηση του «Μαλεβιζιώτικου Παλμού», στο ραδιόφωνο του Maleviiotis radio Σάββατο πρωί με τη Συραγώ Χορταριά.
Η κα Εβελίνα Μπάκιντα, Πρόεδρος της Αναπτυξιακής εταιρείας Κρήτης, μίλησε για τον αγροτουρισμό και το φυσικό περιβάλλον και επεσήμανε την ανάγκη να δώσουμε το δικαίωμα στις γυναίκες να ασκούν την Τέχνη τους και να μην νιώθουν αποκομμένες, αλλά να μπορούν έστω ψηφιακά να συνδέονται και να προχωρούν σε συνέργειες.
«Με τη βοήθεια μας και τα ίδια τους τα χέρια, οι γυναίκες μπορούν να πάνε ψηλά , κάνοντας το μεράκι τους δουλειά».
Η Πρόεδρος του Συλλόγου Μαλβαζία κα Μαζαράκη, που εδώ και χρόνια ηγείται μιας μεγάλης ομάδας πάνω από 170 γυναικών –μελών, που δραστηριοποιούνται στη χειροτεχνία, στην Τέχνη, στον Πολιτισμό με αναβίωση εθίμων αλλά και στην βελτίωση της καθημερινότητας του συμπολίτη μας με δράσεις ιατρικής φροντίδας , εθελοντικές παρεμβάσεις εντός και εκτός Κρήτης, αλλά και με εορταστικές εκδηλώσεις και παρουσιάσεις της γυναικείας επιχειρηματικότητας μας δίνει το σημαντικό τρίπτυχο της αναπτυξιακής εξέλιξης , καλώντας τις γυναίκες στη μεγάλη αγκαλιά του Συλλόγου Μαλβαζία, Μαλβαζία-Μέλισσα πλέον. Τοπικά προϊόντα-τοπική παραγωγή-ψηφιακή ανάδειξή τους.
Ο Αντιπεριφερειάρχης συναρμόδιος στα Ευρωπαϊκά προγράμματα, μελετητής Γιώργος Αλεξάκης μας αναφέρει. «Έχουμε αρχίσει την υλοποίηση ενός σημαντικού Ευρωπαϊκού έργου για την ψηφιοποίηση στην ύπαιθρο .Διαπιστώνουμε ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών υλοποιούμε το έργο αυτό ώστε να καταγράψουμε τις ανάγκες της υπαίθρου, ώστε να ενσωματωθούν στις πολιτικές της περιφέρειας αλλά και τις εθνικές με δύο σημαντικούς πυλώνες».
«Να καταλάβουμε τι χρειάζεται η γυναικεία επιχειρηματικότητα στην ύπαιθρο και επίσης να ανταλλάξουμε καλές πρακτικές με άλλες ευρωπαϊκές περιοχές που θα μπορούσαμε κι εμείς τροποποιώντας κατάλληλα τις καινοτομίες τους, να δώσουμε εργαλεία στη δική μας ύπαιθρο. Οι Σύλλογοι γυναικών του Δήμου Μαλεβιζίου, μπορούν να αποτελέσουν καλούς υποδοχείς για την εφαρμογή των αποτελεσμάτων του ευρωπαϊκού αυτού έργου».
Η κα Νιράκη Ευτυχία εκπαιδευτικός στην Τύλισο και για χρόνια στον Κρουσώνα, αναδεικνύει το θέμα της αναγκαιότητας καλής διαδικτυακής σύνδεσης της υπαίθρου καθώς στην περίοδο της πανδημίας η εκπαιδευτική διαδικασία, που έπρεπε να στηριχτεί στο εργαλείο της διαδικτυακής γνώσης ταλανίστηκε, όπως και όλη η κοινωνία της υπαίθρου, και δεν είχε ισότιμη με την πόλη πρόσβαση, στερώντας από τα παιδιά, το ενδιαφέρον και γεμίζοντας άγχος τις οικογένειες.
Η κα Εβελίνα Μπάκιντα αναφέρθηκε και στην αρνητική πλευρά της πολύωρης ενασχόλησης με το διαδίκτυο όπως συζητήθηκε και με τις τοπικές κοινωνίες στα πλαίσια του προγράμματος digital Rural. Οι κάτοικοι της υπαίθρου αναρωτιούνται «Πόσο χρόνο περνάει το παιδί μας στην οθόνη», και ενώ υπάρχει δίπλα τους το πλεονέκτημα της φύαης ουσιαστικά και εκείνοι πρέπει να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στο φυσικό περιβάλλον». Αναδεικνύει επίσης η κα Μπάκιντα τη σημαντική περίπτωση του ψηφιακού νομάδα, δλδ του επισκέπτη, ή και του αστού που επιλέγει να μείνει μόνιμα στην ύπαιθρο αλλά χρειάζεται πολύ καλή σύνδεση.
Με αυτόν τον τρόπο όπως ισχυρίζεται και ο κος Αλεξάκης σε μια εποχή που οι παγκόσμιες σταθερές, όπως τις γνωρίζαμε ως τώρα ανατρέπονται η μόνη σταθερά που πρέπει να ενισχυθεί είναι η τοπική παραγωγή, η τοπική συνεκτικότητα και η τοπική ανάπτυξη. Μάλιστα ο κος Αλεξάκης αναφέρεται σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα που εμπλέκει τις περιφέρειες της Ευρώπης.
«Είμαστε σε συνεργασία με τη Σαρδηνία για να προσδιορίσουμε τα χαρακτηριστικά των ψηφιακών νομάδων , τις ανάγκες τους ώστε να υποβάλλουμε πρόταση μέσω του ευρωπαϊκού έργου, εθνικής πλέον σημασίας και ενσωμάτωσης, στην εθνική πολιτική. Η ύπαιθρος, η ανάπτυξή της και η αποφυγή της ερημοποίησής της είναι ο στόχος μας.
Η κα Μαζαράκη καταθέτει στη συζήτηση την εμπειρία της. «Για τη γυναίκα της υπαίθρου που δημιουργεί αλλά δεν δύναται να μεταφερθεί εύκολα στην πόλη, η διασύνδεση αποτελεί ένα όπλο στα χέρια της, τη βγάζει από την αφάνεια και αναδεικνύει την προσπάθειά της. Χρειαζόμαστε συμμάχους σε αυτό».
Η κα Μπάκιντα προβάλλει ανάλογη πρακτική. «Η αναπτυξιακή εταιρεία Πλοηγός μέσα στην περίοδο της πανδημίας έδωσε τη δυνατότητα σε πάνω από τριακόσιες γυναίκες να εκπαιδευτούν σε Soft Skills , Marketing Branding ακόμα και απλά στοιχεία οικονομικής διαχείρισης μιας επιχείρησης . «Σε όλους μας αρέσει η Δια Ζώσης επικοινωνία αλλά η έλλειψη χρόνου, είναι μια πραγματικότητα που η τεχνολογία μας βοηθά να διαχειριστούμε. Στο τέλος Μαρτίου η Κρήτη που έχει ανακηρυχτεί γαστρονομική περιφέρεια για το 2026 και αυτό εντάσσεται σε Διεθνή θεσμό, προχωρά σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και τους Τοπικούς Συλλόγους και φορείς σε ανάδειξη πρακτικών για τη μοναδική κρητική γαστρονομία που στηρίζεται στην πρωτογενή παραγωγή αλλά και το φυσικό πλούτο. Καθώς η Κρήτη μας διαθέτει πάνω από 2.000 είδη βρώσιμης χλωρίδας εμείς ξεκινάμε από τον Άγιο Δέκα με δράσεις εκμάθησης για τη συλλογή χόρτων και βοτάνων. Να μάθουμε να διατρεφόμαστε σωστά, να μάθουμε τα παιδιά μας και να αξιοποιήσουμε γνώσεις και εμπειρία του παρελθόντος από γυναίκες που θέλουν να μας διδάξουν και επιθυμούν να γίνουν πρεσβευτές της διατροφικής ποιότητας στη ζωή μας».
Καθώς η συζήτηση έρχεται και στη Ρένα Γιαννουδάκη, με την οποία έχουν όλες οι κυρίες της παρέας έχουν πραγματοποιήσει κοινές δράσεις όπως μπροστά στο Δημαρχείο του Δήμου Μαλεβιζίου, την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, που με τα αγνά υλικά της τοπικής παραγωγής έφτιαξαν νόστιμες πίτες και με μικρό αντίτιμο όσοι τις γεύτηκαν, έδωσαν τη δυνατότητα σε ευάλωτες οικογένειες του Δήμου, να κάνουν καλύτερες γιορτές, η συζήτηση περνάει σε ιδεοθύελλα καλών πρακτικών που η κα Γιαννουλάκη γνωρίζει και υποστηρίζει με μεράκι και αγάπη.
Η ισόρροπη εκπροσώπηση σε κάθε επίπεδο δημόσιας διοίκησης και ιδιωτικής επιχειρηματικότητας είναι σε διαβούλευση και επιχειρείται με νομοθετική ρύθμιση η ανάδειξη της γυναικείας αξιότητας.
Οι γυναίκες έχουν αναπτυγμένη ενσυναίσθηση και είναι εύκολο να προσαρμοστούν σε δυσκολίες,
υπογραμμίζει η κα Μπάκιντα. Μας υπενθυμίζει τον καθημερινό αγώνα των εργαζόμενων γυναικών και μητέρων στα χρόνια της πανδημίας, που οι γυναίκες «σήκωσαν τα μανίκια» και πρόσφεραν με ακόμη περισσότερη προσπάθεια στο οικογενειακό τραπέζι. Ισόρροπη εκπροσώπηση στις εισηγμένες εταιρείες και στην πολιτική ζωή».
«Είμαστε γεννημένες να δρούμε όταν αυτό απαιτείται. Υπερασπιζόμενες τη ζωή».
Αν και η γυναικεία παρουσία στο Δήμο Μαλεβιζίου είναι πολύ μικρή, αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι ισχυρή. Και στο τοπικό συμβούλιο συμμετέχουν ενεργά πολλές γυναίκες. «Η γυναίκα είναι ακούραστη .Η φωνή μας αν και σε μικρό ποσοστό είναι πολύ ισχυρή» , μας λέει η κα Μαζαράκη. Εμείς δεν έχουμε παρά να διεκδικούμε τα εργαλεία ψηφιακά και πολιτικά με επιλογές που θα ενισχύουν τη θέση της γυναίκας. Ενδεχομένως κάπου εκεί να αναζητηθεί και η λύση του δημογραφικού προβλήματος και της ερημοποίησης της υπαίθρου. Αλλάζοντας η πολιτεία στάση , μπορεί να αλλάξει και η νοοτροπία μας.
