Στην ταράτσα βρήκε ο αδελφός του Ξυλούρη το όπλο – Τι λέει
Ο αδελφός του Γιώργου Ξυλούρη βρήκε και παρέδωσε το όπλο στις Αρχές. Μίλησε για όλα στο Νίκο Ευαγγελάτο και το Mega για το διπλό φονικό στα Ανώγεια που συγκλόνισε την Κρήτη και την Ελλάδα όλη.
«Εγώ έχασα τον αδερφό μου. Έχασα έναν καλοσυνάτο άνθρωπο. Τη Δευτέρα που ξύπνησα, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να βρεθεί το όπλο να πάει στη Δικαιοσύνη και η Δικαιοσύνη να δείξει την αλήθεια. Θέλουμε την αλήθεια και μόνο. Δεν θέλουμε ψέματα. Το όπλο το βρήκα όπως είπατε. Τα είπα, δεν μπορώ να τα ξαναλέω. Η Αστυνομία πρέπει να κάνει τη δουλειά της από εκεί και πέρα»
"Μακάρι να ήμουν εκεί… Το όπλο που είχε ο αδερφός μου, δεν ξέρω πώς έφτασε στην ταράτσα του σπιτιού μου. Εγώ ήμουν χαμένος, έψαχνα, ρωτούσα, είδα μια σακούλα, είδα το όπλο και το πήγα στην Αστυνομία. Το όπλο ήταν το αδερφού μου. Αυτός το είχε πάντα». Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν είχε άδεια οπλοφορίας, είπε: «Δεν είχε άδεια οπλοφορίας".
«Νομίζω ότι έχει ταυτοποιηθεί ότι το όπλο είναι του αδερφού μου. Περιμένω τη Δικαιοσύνη να ταυτοποιηθούν και τα βλήματα, να μου πουν τι έγινε. Το θέλουμε αυτό σαν οικογένεια, για το χωριό μου. Δεν το ήθελε κανείς αυτό που έγινε. Και εμείς χάσαμε και αυτοί έχασαν. Αυτά τα πράγματα εννοείται ότι δεν πρέπει να συμβαίνουν. Ας είναι αιτία ο αδερφός μου να μην χαθεί άλλη ψυχή. Όσοι ξέρουν να μιλήσουν»,
«Είχαν λυθεί οι διαφορές που είχαμε παλιά. Με τον συγχωρεμένο τον Λευτέρη μιλούσα. Με όλους μιλούσα. Δεν ξέρω πώς έγινε το κακό. Να μου πείτε και εμένα τον λόγο». Για να αναφέρει: «Ήμουν στο καφενείο την ώρα του συμβάντος, καθόμουν απ' έξω. Δεν άκουσα τίποτα. Με πήραν τηλέφωνο, έτρεξα, μέχρι να τρέξω, τον είχαν στο νοσοκομείο, δεν πρόλαβα».
«Πονάμε και πονάνε. Να αφήσουμε τα πολλά, τις πολλές φανφάρες, και να αφήσουν τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Όσοι πρέπει να μιλήσουν να το κάνουν, να φανεί η αλήθεια. Το ψέμα είναι κακό και τρώει τον άνθρωπο. Και αυτά τα πράγματα να μην γίνονται… Σας ξαναλέω: ας είναι αιτία ο αδελφός μου να μην χαθεί άλλη ψυχή. Εγώ θα αντέξω. Φταίμε δεν φταίμε. Με ηρεμία και σύνεση…».