Παρελθόν αποτελούν πλέον για το Γάζι, την έδρα του Δήμου Μαλεβιζίου, και την όμορφη πλατεία του εκείνες οι εικόνες χωρίς ούτε έναν άνθρωπο που συναντούσαμε στην περίοδο της πανδημίας και μας προκαλούσαν κατάθλιψη.
Τώρα το Γάζι έχει γίνει η πόλη που πάντοτε ξέραμε με ανθρώπους όλων των ηλικιών να κατακλύζουν την πλατεία σε όλη τη διάρκεια της μέρας. Νωρίς το πρωί οι συνταξιούχοι κάνουν τη βόλτα τους και κάθονται στα παγκάκια συζητώντας ενώ λίγο αργότερα βιαστικοί περνούν όσοι συναλλάσσονται με το Δήμο Μαλεβιζίου ή κατεβαίνουν στην αγορά για ψώνια.
Οι μαθητές γυμνασίου και λυκείου που σχολούν ή περνούν για να πάνε σε σπίτια και φροντιστήρια, κατακλύζουν την πλατεία τις μεσημεριανές ώρες.
Οι ώρες που πραγματικά η επίσκεψη στην πλατεία μετατρέπεται σε μια αυλή των θαυμάτων με παιδιά που τρέχουν, κάνουν ποδήλατο, παίζουν μπάλα και παιχνίδια στη διπλανή παιδική χαρά είναι οι απογευματινές. Άνθρωποι κάθε ηλικίας πηγαίνουν εκεί για καφέ, βόλτα ή παρέα. Και κάπως έτσι η ζωή επέστρεψε στην πλατεία κι όλοι φαίνεται να έχουν ξεχάσει την πανδημία.