Παγκόσμια ημέρα βιβλίου σήμερα και η βιβλιοθήκη του Δήμου Μαλεβιζίου ζήτησε από την εκπαιδευτικό και φίλη αναγνώστρια, Γαρυφαλλιά Κωσταντάκη να μας μιλήσει για το -βιβλίο- και τη σημασία του…
«Αν έχεις έναν κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται.» (Κικέρων, 106-43 π.Χ.)
Η 23η Απριλίου είναι καθιερωμένη διεθνώς από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, καθώς στις 23/4/1616 έφυγαν από την ζωή δύο μεγάλοι δημιουργοί της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο Ισπανός συγγραφέας του Δον Κιχώτη, Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο Άγγλος δραματουργός, Γουίλιαμ Σαίξπηρ.
Το βιβλίο αποτελεί βασική και στοιχειώδη μορφή γραπτού λόγου και, άρα, ανθρώπινης επικοινωνίας τόσο διατοπικά όσο και διαχρονικά. Μας εισάγει στον κόσμο του δίνοντάς μας τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε σε αυτόν, αποσπώμενοι για λίγο από το εδώ και το τώρα…
Μας παίρνει από το χέρι, μας καθιστά ικανούς να προσεγγίσουμε και να ερμηνεύσουμε τη σκέψη του συγγραφέα, κοινωνώντας και διαλεγόμενοι μαζί του ενώ μας γοητεύει με νέες σκέψεις και προβληματισμούς, ανοίγει νέες διόδους για να φτάσουμε σε αλήθειες και πνευματικές οάσεις…
Μας χαρίζει πνευματική αγαλλίαση κι ανακούφιση, καθώς ενεργοποιεί ερεθίσματα και ανοίγει νέους δρόμους σκέψης,
συμβάλλοντας έτσι στην απάντηση βασανιστικών ερωτημάτων αλλά και στη διατύπωση νέων, αναφορικά με προβληματισμούς, και διλλήματα ζωής, διευρύνοντας τα πλαίσια των νοητικών μας οριζόντων. Πνευματικός σελιδοδείκτης, ενισχυτής κι ενθαρρυντής το καλό βιβλίο!
Μας απελευθερώνει, μας κάνει να ονειρευόμαστε, ανοίγοντας τα κελιά της σκέψης, σπάζοντας στερεότυπα και στεγανά, αναπτύσσοντας τη φαντασία, ακόμα και όταν όλα γύρω μοιάζουν φυλακή και απομόνωση…
Δείχνει τρόπους να λυγίζουμε τα κάγκελα του νου και της ψυχής, να σπάμε κλειδαριές, να ξεπερνάμε τη σκουριά, να συνειδητοποιούμαστε ως άνθρωποι με κοινές αξίες και με αυτόν τον τρόπο μας κινητοποιεί να βοηθήσουμε και άλλους ανθρώπους να καταργήσουν τα άδικα, στενά κελιά τους, να υπερβούν τις οριοθετήσεις και να μπορούμε αλληλέγγυοι, κρατώντας σφιχτά τα χέρια ο ένας του άλλου, να γιορτάζουμε ελεύθερα και αυτόνομα κοινές χαρές και πνευματικές κατακτήσεις.
Μάς ζωογονεί τη σκέψη για να ζωογονήσουμε με τη σειρά μας τη ζωή.
Κι είναι η ζωή μικρή κι οι πολλαπλοί μας εαυτοί πολλές ζωές γυρεύουν να ζήσουν. Αστείρευτα και τα όνειρα!
Όμως, σκεφτείτε πόσες ζωές και πόσα όνειρα χωράνε στα βιβλία!
Κι αν μικροί και μεγάλοι αποζητάμε μαγεία, το καλό βιβλίο μαθαίνει να φτιάχνουμε φίλτρα και να ξορκίζουμε την ασχήμια. Φορτίζει μαγικές σκούπες και μαγικά χαλιά για να απογειωθούμε και να δούμε πανοραμικά τον κόσμο, να θαυμάσουμε ό,τι δεν είχαμε καταφέρει να διακρίνουμε πόσο όμορφο είναι. Κι αν κάτι δε μας αρέσει, να το εντοπίσουμε για να τ ’αλλάξουμε.
Αν πάλι, τα γυαλιά οράσεως παλιώσανε και ραγίσαν και θαμπώσαν, απ΄ τις σελίδες άλλα γυαλιά καλειδοσκοπικά, πολύχρωμα και φωτεινά θ’ αναδυθούν να δούμε τα πράγματα από φακό καινούργιο!
Με το διαχρονικό του κάλεσμα, ο Νίκος Καζαντζάκης μας προτρέπει ν΄αλλάξουμε, να σώσουμε τον κόσμο και μας θυμίζει πως έχουμε χρώματα και πινέλα. Κι αν το χρώμα μοιάζει λίγο, το βιβλίο θα μας βγάλει από την πλάνη δείχνοντας μας πως είναι αστείρευτο, όπως και οι συνδυασμοί του. Όπως το φως…
Φως και χρώματα, ταξίδια και μαγεία και όνειρα κι ελευθερία…
Καλές αναγνώσεις!