Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Η αλήθεια πως ο καιρός την Δευτέρα το βράδυ, 6-7-2021- δεν ήταν με το μέρος μιας εξωτερικής σύναξης και ειδικά σε ένα ορεινό χωριό σαν τον Κρουσώνα.
Και όμως, ακόμα μια φορά αποδείχτηκε πως ο κόσμος απλώς θέλει το έναυσμα για να απομακρυνθεί από τους καναπέδες του, έναυσμα το οποίο απλόχερά πρόσφερε, ξαναλέω, την Δευτέρα, το βράδυ ο Δήμος Μαλεβιζίου με την προβολή του ντοκιμαντέρ για την προσωπικότητα και την δράση του Κρουσανιώτη ήρωα και αρχηγού της ανταρτικής ομάδας «Σατανά», Αντωνίου Γρηγοράκη ή καπετάν Σατανά.
Ο κόσμος αψηφώντας, το τσουχτερό, είναι αλήθεια, για τα γνωστά σε μας τους Κρητικούς ζεστά Φθινόπωρα, γέμισε την πλατεία γύρω από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο κέντρο του χωριού Κρουσώνας και με δέος παρακολουθούσε την ταινία και αμέσως μετά την ομιλία των συντελεστών αυτού του τεράστιου έργου!
Γιατί η ταινία με τη ζωή και το έργο του Καπετάν Σατανά, δεν είναι μια απλή ταινία μα είναι ουσιαστικά ένα έργο που τοποθετεί τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση και αποδίδει δικαιοσύνη σε ένα , όντως παρεξηγημένο χωριό, όπως ο Κρουσώνας, γι΄ αυτό ακριβώς για περίπου δύο ώρες ο κόσμος, συλλαμβάνοντας επ’ ακριβώς τα μηνύματα που του δίδονταν, παρέμεινα απόλυτα προσηλωμένος σε αυτό που έβλεπε… καθηλωμένος θα έλεγα!
Ήταν μια βραδιά σαν… σαν πως να το περιγράψω… σαν εκείνες τις παλιές που οι άνθρωποι πεινασμένοι-και όχι μπουχτισμένοι όπως σήμερα από θεάματα- κρέμονταν κυριολεκτικά από τι εικόνες που έβλεπε!
Στην πολυπληθή παρουσία, ωστόσο, του κόσμου, και στην απόλυτη προσήλωση του, ας με συγχωρήσετε μα θα τολμήσω να δώσω ακόμα μια διάσταση γιατί εγώ εκτός από το ενδιαφέρον για ένα Κρητικό ήρωα που πάλεψε ενάντια στο τέρας του Γερμανικού φασισμού, εγώ είδα και κάτι ακόμα:
Είδα ενδιαφέρον για τα θέματα του πολιτισμού-γιατί αλίμονο, αν δεν είναι πολιτισμός η γνώση της ιστορίας του τόπου σου, τι άλλο θα μπορούσε να είναι τότε;-.
Είδα την δίψα της μάθησης, την αγωνία για τα ουσιώδη και την απέχθεια του για τα επουσιώδη, και κατάλαβα πως τέτοιου είδους θεάματα αποζητά πια ο άνθρωπος που βασανίστηκε από μια δεκαετή οικονομική κρίση, και μια πανανθρώπινη δοκιμασία σαν αυτή του κορονοϊού.
Γι’ αυτό και μόνο λοιπόν είναι άξιοι συγχαρητηρίων τόσο ο Δήμος Μαλεβιζίου όσο και η Περιφέρεια Κρήτης… και θα τελειώσω με την έκκληση σύντομα να δούμε κι άλλες τέτοιες ταινίες και να ζήσουμε κι άλλες τέτοιες βραδιές!
Εξάλλου είναι ατέλειωτη η ιστορία του τόπου μας, δεν θα τους λείψουν τα ερεθίσματα!