Στολίστηκαν, φούλαραν, και γενικώς είναι παντελώς έτοιμα τα ανθοπωλεία στο Γάζι για να υποδεχτούν τη μεγάλη γιορτή της μάνας που είναι αύριο.
Γιατί δεν μπορεί, όση οικονομική δυσχέρεια κι αν αντιμετωπίζει κάποιος, μια γλαστρούλα, ένα λουλουδάκι έστω, επιβάλλεται να το χαρίσει στον άνθρωπο που τον έφερε στη ζωή.
Κι όχι φυσικά απο υποχρέωση αλλά σαν την ελάχιστη ένδειξη αγάπης στη μάνα, γιατί:
«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.
Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.
Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.
Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ' αψηφάει,
για το τέκνο π' αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.
Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ' ανυπόμονη καρδιά.
Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ' απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.
Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν' άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.
Κι' όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ' όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν' ο μόνος στεναγμός!
"Η Μάνα", Γεώργιος Μαρτινέλλης"
Την υπέροχη αυτή φωτογραφία τη δανειστήκαμε από τον προσωπικό τοίχο της Χριστίνας Πλουμή