Κλείνουν σήμερα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης… χαράς πανηγύρια δηλαδή για όλα τα παιδιά, μηδενός εξαιρουμένου.
Δεν έχουν κι άδικο εδώ που τα λέμε… τέρμα τα πρωινά ξυπνήματα, τέρμα τα διαβάσματα, τέρμα οι τρεχάλες από το ένα φροντιστήριο στο άλλο, τέρμα οι αγωνίες.
Απο δω και μπρος, και για ένα ολόκληρο καλοκαίρι μόνο χαρές και παιγνίδια, μόνο μέρες ξενοιασιάς ίσαμε το Σεπτέμβρη.
Φυσικά θα χάσουμε τους φίλους, τους κολλητούς που κάναμε παρέα μια ολόκλήρη σχολική χρονιά, μα δεν βαριέσαι… θα βρούμε άλλους.
Βέβαια μαζί με όλα τα παραπάνω χάνουμε ακόμα ένα χρόνο απο τα χρόνια της αθωότητας μας… μεγαλώνουμε ένα ακόμα χρόνο, και έξη σχολικές χρονιές δεν είναι δα και τόσες πολλές ίσαμε να τελειώσει το στάδιο της παιδικότητας και να αρχίσει η εφηβεία.
Και μαζί με την εφηβεία τα ακόμα πιο σοβαρότερα μαθήματα, οι ακόμα πιο δύσκολες απαιτητήσεις απο γονείς και δασκάλους… δεν βαριέσαι όμως.
Τώρα ακόμα είμαι παιδί, παιδί 6, 7, 8, ίσαμε 12 χρονών, έχω καιρό να τα σκεφτώ όλα αυτά.
Και ναι, δεν λέω, έχετε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά σας για να ασχοληθείτε μ' αυτά, τώρα είναι ο καιρός της χαράς.
Τρέξτε λοιπόν ολοταχώς μπροστά για να την απολαύσετε.
Καλό καλοκαίρι!