Σε μια ιδιαίτερα σημαντική εφεύρεση προχώρησαν Βρετανοί επιστήμονες, του University of Cambridge καθώς δοκίμασαν με επιτυχία ένα τεχνητό πάγκρεας για χρήση από ασθενείς που πάσχουν με διαβήτη τύπου 2.
Η συσκευή διπλασίασε την ποσότητα του χρόνου που οι ασθενείς βρίσκονταν στο εύρος-στόχο για τη γλυκόζη στο αίμα σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία και μείωσε κατά το ήμισυ το χρόνο που περνούσαν έχοντας υψηλά επίπεδα γλυκόζης.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν τεχνητό πάγκρεας που συμβάλλει στη διατήρηση υγιών επιπέδων γλυκόζης. Η συσκευή συνδυάζει μόνιτορ γλυκόζης και αντλία ινσουλίνης, με εφαρμογή που ανέπτυξε η ομάδα -γνωστή ως CamAPS HX. Την εφαρμογή τρέχει αλγόριθμος που προβλέπει πόση ινσουλίνη χρειάζεται για να διατηρηθούν τα επίπεδα γλυκόζης στο επιθυμητό εύρος.
Παλαιότερα, οι ερευνητές έδειξαν ότι το τεχνητό πάγκρεας με παρόμοιο αλγόριθμο είναι αποτελεσματικό, σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1. Δοκίμασαν επίσης με επιτυχία τη συσκευή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 οι οποίοι χρειάζονται αιμοκάθαρση.
Σήμερα, στο Nature Medicine, η ερευνητική ομάδα αναφέρει την πρώτη δοκιμή της συσκευής σε ευρύτερη ομάδα πληθυσμού με διαβήτη τύπου 2.
Με τη νέα εκδοχή του τεχνητού παγκρέατος, ο ασθενής μπορεί να αφήσει τη συσκευή να λειτουργεί αυτόματα ενώ σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 πρέπει ο ασθενής να ενημερώνει το τεχνητό πάγκρεας ότι πρόκειται να φάει για να επιτραπεί η προσαρμογή της ινσουλίνης, για παράδειγμα.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Μεταβολικής Επιστήμης Wellcome-MRC του Κέιμπριτζ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Nature Medicine", δοκίμασαν το τεχνητό πάγκρεας σε 26 ασθενείς που χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: η μία δοκίμασε τη συσκευή επί δύο μήνες και μετά έκανε τη συνήθη θεραπεία, ενώ η δεύτερη (ομάδα ελέγχου) έκανε πρώτα τη συνήθη θεραπεία και στη συνέχεια χρησιμοποίησε το τεχνητό πάγκρεας για δύο μήνες.
Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο οι ασθενείς με το τεχνητό πάγκρεας βρίσκονταν το 66% του χρόνου εντός του επιπέδου-στόχου για τη γλυκόζη τους, έναντι μόνο 32% της ομάδας ελέγχου. Επίσης τα μέλη της δεύτερης ομάδας είχαν υψηλά επίπεδα σακχάρου το 67% του χρόνου έναντι 33% της ομάδας του τεχνητού παγκρέατος.
Ακόμη η χρήση της συσκευής μείωσε τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (στο 7,3% έναντι 8,7% της ομάδας ελέγχου).
H Dr. Charlotte Boughton, δήλωσε ότι το τεχνητό πάγκρεας μπορεί να αποτελέσει ασφαλή και αποτελεσματική μέθοδο με απλή τεχνολογία προς χρήση στο σπίτι.
Στη δοκιμή, κανένας ασθενής δεν είχε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα σακχάρου (υπογλυκαιμία) ενώ ένας ασθενής νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο ενώ χρησιμοποιούσε το τεχνητό παγκρέατος.
Όπως ανέφεραν οι συμμετέχοντες στην κλινική δοκιμή, είναι ευτυχείς που ήλεγχαν τα επίπεδα σακχάρου αυτόματα από το σύστημα.9 στους 10 ανέφεραν ότι χρειάζονταν λιγότερο χρόνο για να ελέγχουν τον διαβήτη τους,απαλλάσσοντας τους από την ανάγκη για ενέσεις ινσουλίνης, τρύπημα του δακτύλου τους.