Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Αυτές τις τελευταίες ημέρες ο καύσωνας θυμίζει κόλαση…
Κι αυτή η κόλαση μας θέλουμε δεν θέλουμε μας φέρνει στο μυαλό κάποιες μνημες νοσταλγικές που μυρίζουν γιασεμί, νυχτολούλουδο, τσιπς πατατάκια και ποπ κορν,..
Τις βραδιές των παλαι ποτέ θερινών κινηματογράφων.
Όπως για παράδειγμα το σινέ Γαλαξίας στην τότε Λ Ακαδημίας και σήμερα Ανδρέα Παπανδρέου !
Πριν από δεκαετίες, οι καλοκαιρινές νύχτες στο Ηράκλειο της Κρήτης ήταν γεμάτες με τη μαγεία του παλιού θερινού σινεμά. Από τα μέσα του 20ού αιώνα μέχρι τις αρχές του 21ου, το θερινό σινεμά ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τρόπους ψυχαγωγίας για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης.
Η εμπειρία της προβολής ταινιών στο παλιό θερινό σινεμά ήταν κάτι μοναδικό. Οι θεατές συγκεντρώνονταν κάτω από τον ανοικτό ουρανό, συνήθως σε μια αυλή ή έναν κήπο, γεμάτοι ενθουσιασμό και περιέργεια για την ταινία που θα προβληθεί. Τα θερινά σινεμά παρουσίαζαν μια μεγάλη ποικιλία ταινιών, από κλασικές ελληνικές ταινίες μέχρι διεθνή αριστουργήματα.
Το περιβάλλον ήταν μαγευτικό. Οι λαμπερές λάμπες και τα φώτα δημιουργούσαν μια ρομαντική ατμόσφαιρα, και ο ήχος της ταινίας γέμιζε τον αέρα. Οι θεατές καθόντουσαν άνετα σε καρέκλες ή ξαπλώνονταν σε ξαπλώστρες, απολαμβάνοντας την αγαπημένη τους ταινία με παρέα, οικογένεια ή φίλους.
Ένα από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του θερινού σινεμά ήταν η αίσθηση της κοινότητας. Οι άνθρωποι ενώνονταν γύρω από την κοινή αγάπη τους για τον κινηματογράφο και την καλλιτεχνία. Αυτή η εμπειρία έδινε την ευκαιρία σε γνωστούς και άγνωστους να ανταλλάσσουν συζητήσεις και σχόλια για την τέχνη και την ιστορία που αναπτύσσονταν μπροστά τους.
Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, τα θερινά σινεμά στο Ηράκλειο άρχισαν να μειώνονται. Οι αλλαγές στις τεχνολογίες προβολής, η ανάπτυξη των πολυκινηματογράφων και οι αυξανόμενες απαιτήσεις για χώρους στάθμευσης οδήγησαν στο κλείσιμο πολλών από αυτά τα σινεμά. Πλέον, ελάχιστα από αυτά τα παραδοσιακά θερινά σινεμά επιζούν, αλλά η μνήμη τους παραμέ
Συνεχίζοντας την πορεία της τεχνολογίας και τις αλλαγές στις προτιμήσεις του κοινού, τα παλιά θερινά σινεμά στο Ηράκλειο, Κρήτης, αποτελούν πλέον σπάνια θέαμα. Αυτά τα μέρη όμως αφήνουν πίσω τους μια αξέχαστη αίσθηση νοσταλγίας και ρομαντισμού.
Η πτώση των παλιών θερινών σινεμά οφείλεται και σε οικονομικούς παράγοντες. Η αναβάθμιση των σινεμά σε κλειστούς χώρους και οι αυξημένες λειτουργικές δαπάνες προκάλεσαν δυσκολίες στη διατήρηση των παλιών θερινών κινηματογράφων. Επιπλέον, οι αστικές περιοχές διευρύνθηκαν, αφήνοντας όλο και λιγότερο χώρο για μεγάλες αυλές ή κήπους που μπορούσαν να φιλοξενήσουν τέτοιου είδους εκδηλώσεις.
Παρόλο που τα παλιά θερινά σινεμά έχουν μειωθεί, η μνήμη τους παραμένει ζωντανή στις καρδιές των κατοίκων του Ηρακλείου. Τα παλιά αυτά σινεμά αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής, και πολλοί τους θυμούνται με νοσταλγία και μελαγχολία.
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να παρακολουθούν ταινίες σε κλειστούς κινηματογράφους με την τεχνολογία των ψηφιακών προβολών και τα πολυθρόνια, η εμπειρία του παλιού θερινού σινεμά παραμένει ξεχωριστή και αξέχαστη. Οι μακρινές νύχτες του καλοκαιριού με τις αστέρες πάνω από το κεφάλι, τα ρομαντικά φώτα, η μυρωδιά της θάλασσας ή των λουλουδιών και η μοναδική εμπειρία να βυθίζεστε στην κινηματογραφική μαγεία είναι κάτι που δύσκολα ξεχνιέται.
Ίσως, στο μέλλον, η επιθυμία για νοσταλγία και ο πολιτισμός να οδηγήσουν σε νέες προσπάθειες να αναβιώσουν τα παλιά θερινά σινεμά στο Ηράκλειο και αλλού. Προς το παρόν, όμως, η μνήμη αυτών των μαγικών χώρων παραμένει ζωντανή στις αναμνήσεις και τις ιστορίες που κυκλοφορούν ανάμεσα στις γενιές, μια αξία που δεν ξεθωριάζει με τον χρόνο.
Φωτο Μ. Ναλετάκης
Θερινό σινεμά ΚΑΣΤΡΟ και στη μνήμη μας έρχεται κατευθείαν μυρωδιά από γιασεμί και γεύση από γρανίτα…
Θερινό σινεμά ΚΑΣΤΡΟ στην Δημοκρατίας του αείμνηστου Στρατή Παπαγεωργίου!
Θερινό σινεμά ΚΑΣΤΡΟ με εισιτήριο πέντε δραχμές που φυσικά για τους περισσότερους πιτσιρικάδες ήταν ποσόν απαγορευμένο και απλως αρκούνταν να βλέπουν τις ταινίες απο διπλανά μπαλκόνια.
Και γιατί όχι στο κάτω, κάτω, η θέση ήταν πρώτη και τσάμπα..