Στην Κάτω Τύλισο, μέσα σ’ ένα καταπράσινο τοπίο, γεμάτο περβόλια, χαρουπιές και πυκνή βλάστηση, βρίσκεται το ερειπωμένο μοναστηριακό συγκρότημα του Αγίου Αντωνίου, που χρονολογείται στον 14ο-15ο αιώνα.
Οι χώροι της μονής έχουν καταρρεύσει όμως σώζεται σε καλή κατάσταση το καθολικό της.
Όπως αναφέρει ο Μανώλης Αστυρακάκης, στο βιβλίο του «η Τύλισος την εποχή της Βενετοκρατίας», πιθανώς η συγκεκριμένη μονή να είχε σχέση με τη μονή της Παναγίας Ιερουσαλήμ (που βρισκόταν στο Λουτράκι). Η τελευταία, όπως λέει ο Ιταλός αρχαιολόγος G. Gerola, αποτελούσε μετόχι της Μονής Καβαλλαράς (Κορφές).
Σήμερα στην Κάτω Τύλισο απέμειναν λιγοστά ίχνη από τα κελιά και τους υπόλοιπους χώρους του μοναστηριού του Αγίου Αντωνίου, από τα οποία δύσκολα μπορούμε να έχουμε σαφή εικόνα του συγκροτήματος.
Διακρίνονται όμως, να προεξέχουν πάνω από το έδαφος, καμάρες στηριζόμενες σε πετρόκτιστους τοίχους, δίνοντας μας κάποιες ενδείξεις για την αρχιτεκτονική των βοηθητικών χώρων και κελιών του.
Καλύτερη είναι η κατάσταση του ναού του Αγίου Αντωνίου. Στην κάτοψη του, που σχεδίασε ο Gerola, φαίνεται το κεντρικό κλίτος κι ένα πολύ μικρότερο στη βόρεια πλευρά του, που ίσως να λειτουργούσε ως ταφικό παρεκκλήσι.
Διαβάστε περισσότερα στην ανάρτηση της σελίδας της Τυλίσου