Ο Τζων Πεντέλμπερυ. ο "Κρητικός Λώρενς", σκοτώθηκε κατά τις πρώτες ημέρες της γερμανικής κατοχής της Κρήτης, ενώ οργάνωνε ντόπιες ομάδες ανταρτών για να πολεμήσουν τους εισβολείς.
Παρότι δεν ήταν εκπαιδευμένος στρατιώτης, ο Πέντελμπερυ επιλέχθηκε για τον συγκεκριμένο σκοπό εξαιτίας της ολοκληρωμένης γνώσης του της Κρήτης, των ανθρώπων της και της γλώσσας τους, γνώση που αποκτήθηκε μέσα από τα χρόνια της αρχαιολογικής του εμπειρίας στο νησί. Στα 1928-35, η αθλητική του κράση και η όρεξή του για περιπέτεια τον είχαν ωθήσει στην περιήγηση ολόκληρης της Κρήτης προς αναζήτηση αρχαιολογικών θέσεων.
Ως Επιμελητής στην Κνωσό (1929-34), διαδέχτηκε (μετά τον Ντάνκαν Μακένζη) τον Σερ Άρθουρ Έβανς, ενώ στο διάστημα 1936-39 ανέσκαψε το Καρφί.
Ο λαμπρός και χαρισματικός αυτός λόγιος ήρωας, του οποίου η ζωή θυσιάστηκε στη βάση ενός υψηλού ιδανικού, ήταν φίλος του Καπετάν Αντώνιου Γρηγοράκη ή Σατανά και συνδεόταν επίσης με τους Πετρακογιώργη και Μπαντουβά. Ήξερε τις διαλέκτους της Κρήτης, φορούσε την κρητική ενδυμασία, εκτιμούσε το χιούμορ των βοσκών, επικοινωνούσε συνεχώς με το Κάϊρο, ζητώντας τουφέκια για τον εξοπλισμό των μαχόμενων Κρητικών, τα οποία αν στέλνονταν θα είχαν αλλάξει την έκβαση του πολέμου στο νησί μας.
Ο σπουδαίος αρχαιολόγος Νικόλαος Πλάτων, το 1947, ως διευθυ-ντής τότε του Μουσείου Ηρακλείου, απέδωσε τον παρακάτω συγκινητικό φόρο τιμής για τον Τζων Πέντελμπερυ: «Αγαπημένε Φίλε! Η Κρήτη θα διατηρήσει τη μνήμη σου στα πιο ιερά της κειμήλια.
Το χώμα που έσκαψες με τη σκαπάνη του αρχαιολόγου και πότισες με το αίμα του πολεμιστή, θα σε περιβάλλει πάντοτε με ευγνωμοσύνη».