Στο Ηράκλειο της δεκαετίας του 1950, το Μεϊντάνι αποτελούσε έναν από τους κεντρικούς κόμβους της πόλης, έναν τόπο όπου οι καθημερινοί ρυθμοί ήταν πιο ήρεμοι και οι μετακινήσεις γίνονταν χωρίς τη βοήθεια των αυτοκινήτων.
Η σημερινή Λεωφόρος Δικαιοσύνης, γνωστή τότε ως Λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου, φιλοξενούσε πλήθος από σημαντικά κτίρια και υπηρεσίες που σημάδεψαν την καθημερινότητα της πόλης.
Δεξιά από τη λεωφόρο δέσποζε η Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Ηρακλείου (ΛΑΦΗ), στον όροφο του κτιρίου, ένας χώρος όπου οι αξιωματικοί μπορούσαν να συναντηθούν και να κοινωνικοποιηθούν. Στο ισόγειο του ίδιου κτιρίου βρισκόταν η λέσχη της χωροφυλακής, ένας τόπος για τους χωροφύλακες της πόλης, καθώς και η Διεύθυνση Αστυνομικής Διοίκησης, η καρδιά της αστυνομικής δράσης του Ηρακλείου.
Στο βάθος της λεωφόρου, τα δικαστήρια ξεχώριζαν με την επιβλητική τους παρουσία, αποτελώντας το σύμβολο της δικαιοσύνης και της τάξης στην πόλη. Δεξιά και αριστερά από τη λεωφόρο, μπορούσε κανείς να δει το ξενοδοχείο REX, ένα σημείο αναφοράς για τους επισκέπτες και τους ντόπιους που αναζητούσαν ένα μέρος για ξεκούραση ή μια κοινωνική συνάντηση.
Η απουσία των αυτοκινήτων εκείνη την εποχή έδινε στην πόλη μια αίσθηση ηρεμίας και ελευθερίας. Οι άνθρωποι μπορούσαν να κυκλοφορούν με άνεση, να περπατούν, να συνομιλούν και να απολαμβάνουν τον αστικό χώρο χωρίς την πίεση και τον θόρυβο της κυκλοφορίας. Τα παιδιά έπαιζαν στους δρόμους, οι αγορές γίνονταν σε τοπικά καταστήματα, και οι καθημερινές δραστηριότητες εξελίσσονταν σε ένα πλαίσιο αλληλεπίδρασης και κοινότητας.
Άλλες εποχές, με διαφορετικούς ρυθμούς ζωής, όπου η απλότητα και η ανθρώπινη επαφή ήταν στο επίκεντρο της καθημερινότητας.
Το Μεϊντάνι του 1958 είναι μια ανάμνηση από ένα Ηράκλειο που, αν και έχει αλλάξει με την πάροδο των χρόνων, διατηρεί ακόμα την ιστορική και πολιτιστική του κληρονομιά.
Φωτογραφία Μ. Ναλετάκης