Στην ελληνική κοινωνία, η έννοια της δικαιοσύνης έχει πολλές φορές αμφισβητηθεί.
Οι διαφορές στη μεταχείριση ανάμεσα σε διάσημους ποινικολόγους και απλούς, άσημους, ας πούμε εργάτες, μια έντονη πραγματικότητα που αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά σήμερα και προκαλεί προβληματισμούς σχετικά με το πώς εφαρμόζεται ο νόμος και πόσο ίση είναι η δικαιοσύνη για όλους.
Η Υπόθεση του Διάσημου Ποινικολόγου
Όταν ένας διάσημος ποινικολόγος εμπλέκεται σε ποινική υπόθεση, συχνά παρατηρούμε πως η δικαιοσύνη δείχνει ένα διαφορετικό πρόσωπο. Αυτοί οι άνθρωποι, με τις γνώσεις τους και τη δυνατότητα να παρουσιάσουν πολύπλοκα ψυχολογικά επιχειρήματα, καταφέρνουν να επηρεάσουν την πορεία της δίκης προς όφελός τους. Οι διακεκριμένες τους ικανότητες στη ρητορική και η εμπειρία τους στο να εκμεταλλεύονται νομικές παραθυράκια, τους επιτρέπουν να αποφεύγουν σοβαρές κυρώσεις.
Πολλές φορές, ακούμε για διάσημους που κατηγορούνται για αδικήματα, αλλά καταλήγουν να αφήνονται ελεύθεροι ή να λαμβάνουν ποινές που δεν αναλογούν στη βαρύτητα των πράξεών τους. Χρησιμοποιούν ψυχολογικά επιχειρήματα για να αποδείξουν ότι η πράξη τους ήταν αποτέλεσμα ψυχολογικής πίεσης ή διαταραχής, πείθοντας το δικαστήριο για τη μειωμένη ευθύνη τους. Αυτή η ικανότητα τους δίνει ένα πλεονέκτημα που λίγοι έχουν, κάνοντας τη δικαιοσύνη να φαίνεται επιλεκτική και άδικη.
Η Καθημερινότητα του Εργάτη
Αντίθετα, ένας εργάτης, για παράδειγμα, που κατηγορείται για παρόμοιο αδίκημα δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες. Χωρίς την οικονομική δυνατότητα να προσλάβει εξειδικευμένους δικηγόρους και χωρίς την ίδια πρόσβαση σε μέσα επικοινωνίας και επιρροής, συχνά βρίσκεται αντιμέτωπος με την αυστηρότητα του νόμου. Ο εργάτης, ανεξάρτητα από τις προσωπικές του συνθήκες ή τα πιθανά ελαφρυντικά, συλλαμβάνεται και αντιμετωπίζει τις πλήρεις συνέπειες των πράξεών του.
Η διαφορά στη μεταχείριση είναι σαφής και δείχνει πόσο άνιση μπορεί να είναι η δικαιοσύνη. Η οικονομική και κοινωνική θέση κάποιου επηρεάζει δραματικά την πορεία μιας δικαστικής υπόθεσης. Ένας εργάτης δεν έχει τη δυνατότητα να προβάλει σύνθετα ψυχολογικά επιχειρήματα ή να πείσει για τις ιδιαίτερες συνθήκες του, καταλήγοντας συχνά να υποφέρει από μια αυστηρότερη και λιγότερο επιεική δικαιοσύνη.
Θεία Δικαιοσύνη ή Επιλεκτική Δικαιοσύνη;
Η έννοια της "θείας δικαιοσύνης" υποτίθεται ότι πρέπει να είναι ίση και αμερόληπτη για όλους. Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει ότι αυτός ο ιδανικός στόχος απέχει πολύ από την καθημερινή πρακτική. Οι διάσημοι και οικονομικά ισχυροί μπορούν να εκμεταλλευτούν το σύστημα προς όφελός τους, ενώ οι φτωχοί και αδύναμοι βρίσκονται στο έλεος μιας σκληρής και συχνά άδικης αντιμετώπισης.
Είναι καιρός να αναλογιστούμε τι σημαίνει πραγματικά δικαιοσύνη και πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι εφαρμόζεται με ίσο τρόπο για όλους. Η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος και η εξασφάλιση ίσων ευκαιριών για πρόσβαση σε νομική υποστήριξη είναι απαραίτητες για να επιτευχθεί μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή η "θεία δικαιοσύνη" θα γίνει πραγματικά δικαιοσύνη για όλους, ανεξαρτήτως κοινωνικής και οικονομικής θέσης. Μέχρι τότε, οι διαφορές στη μεταχείριση θα συνεχίσουν να υπογραμμίζουν τις αδικίες του συστήματος, προκαλώντας οργή και απογοήτευση στους ανθρώπους που βλέπουν την ελπίδα για ισότητα να απομακρύνεται.