Η τσιλαδιά ή πηχτή είναι τις μέρες των Χριστουγέννων ένας απαραίτητος μεζές στο παραδοσιακό,Κρητικό τραπέζι αλλά και άλλος ένας τρόπος που είχαν οι παλιότεροι να αξιοποιούν το κρέας του "χοίρου" μέχρι το τέλευταίο κομμάτι του και να το διατηρούν αρκετές μέρες με φυσικό τρόπο.
Και μπορεί ως παιδιά να αντιδρούσαμε στη θέα αυτού του- ομολογουμένως παράξενου- εδέσματος με το γνωστό και γλαφυρότατο "μπλιάαχ" ,μεγαλώνοντας όμως εκτιμήσαμε περισσότερο την γευστική του αξία !
Η νοστιμιά της γνήσιας κρητικής τσιλαδιάς βασίζεται στα μπαχαρικά και τους χυμούς των εσπεριδοειδών,χωρίς να περιέχει καρότα ή άλλα λαχανικά. Η παρασκευή της χρειάζεται αρκετό χρόνο και υπομονή και συνήθως για την ετοιμασία της ο κλήρος "πέφτει" στις πιό…έμπειρες νοικοκυρές του τραπεζιού!
Μία από αυτές είναι και η κ.Μαρία, κάτοικος της Μιαμούς, ενός άλλοτε μεγάλου ,ορεινού, κρητικού χωριού των Αστερουσίων. Με την καθοδήγηση και τις συμβουλές της κ .Μαρίας, φτιάξαμε φέτος για την παρέα του maleviziotis.gr την τσιλαδιά, με τον παραδοσιακό Κρητικό τρόπο.
Tα υλικά που θα χρειαστούμε
1 κεφάλι και μερικά(4-5) ποδαράκια χοίρου
χοιρινό κρέας (ό,τι κομμάτι μας αρέσει)
χυμό λεμονιού
χυμό νεραντζιού ή πορτοκαλιού (ή και από τα δύο)
ξύδι
αλάτι
πιπέρι
κύμινο
(για τη δοσολογία των υγρών θα διαβάσετε παρακάτω)
Επί το έργον…
Πλένουμε το κρέας και το καθαρίζουμε με ένα ξυραφάκι από τυχόν τριχούλες που έχουν απομείνει.
Το βάζουμε σε βαθύ τσικάλι και καλύπτουμε εντελώς με αρκετό νερό. Περιμένουμε να βράσει, αφαιρούμε καλά τον αφρό και αφήνουμε να ψηθεί πολύ καλά. Έπειτα βγάζουμε το κρέας,και το αφήνουμε να κρυώσει (φυσικά δεν πετάμε το ζωμό του γιατί θα μας χρειαστεί σε λιγάκι!)
Αφαιρούμε τα κόκκαλα από το κρέας και το κόβουμε σε μικρές "μπουκίτσες"(εκτός από τα ποδαράκια που τα αφήνουμε όπως είναι)
Τοποθετούμε το ψαχνό και τα ποδαράκια σε μεγάλη κατσαρόλα και προσθέτουμε με την εξής αναλογία και μέχρι να σκεπαστεί εντελώς το κρέας από το υγρό:
2 μέρη(π.χ. 2 ποτήρια) από το ζωμό που έχουμε κρατήσει
1 μέρος ξύδι με λεμόνι μαζί
Επίσης βάζουμε το χυμό από 1 πορτοκάλι ή 1 νεράντζι.
Προσθέτουμε αλάτι,αρκετό πιπέρι και ακόμη περισσότερο κύμινο (μην φοβηθείτε την ποσότητα στο κύμινο καθώς η έντονη γεύση του "σβήνει" από τους χυμούς και το ζωμό.)
Βράζουμε για 5-10 λεπτά αφαιρώντας τον αφρό που θα σχηματιστεί.
Δοκιμάζουμε μήπως χρειαστεί να προσθέσουμε μπαχαρικά και τέλος μοιράζουμε σε δοχεία και αφήνουμε σε δροσερό μέρος.
Την επόμενη μέρα θα δούμε ότι έχουν ήδη αρχίσει να πήζουν τα υγρά,και να σχηματίζουν ένα είδος ζελέ (τζίλιος,όπως λέγεται) και τότε μπορούμε να το βάλουμε στο ψυγείο.
Παλιότερα φυσικά η τσιλαδιά δεν έμπαινε στο ψυγείο αλλά διατηρούνταν αρκετές μέρες εκτός.(βέβαια τα σπίτια τότε ήταν γενικά πιο δροσερά λόγω έλλειψης κεντρικής θέρμανσης). Η παράδοση θέλει την τσιλαδιά να μην ανοίγεται νωρίτερα από την Πρωτοχρονιά.
Δεν ξέρω για εσάς….εμείς πάντως δεν κρατηθήκαμε τόσο πολύ…!
Καλή επιτυχία!