Ήταν 23 Σεπτεμβρίου του 1821, όταν ο Μανώλης Δούνιας από τον Πραστό Κυνουρίας, ένας άσημος στρατιώτης μαζί με δύο συντρόφους του, αναρριχήθηκαν στα τείχη της πόλης που υψώνονταν πέντε μέτρα πάνω από τη γη και μπήκαν στην Τριπολιτσά.
Ο Δούνιας άνοιξε την Πύλη του Μυστρά και οι Έλληνες μπήκαν στην πόλη. Η Τριπολιτσά μόλις είχε πέσει!
Χάρη στην επιμονή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, οι Έλληνες απέφυγαν την πολυδιάσπαση που είχε προταθεί από άλλους οπλαρχηγούς που στόχευαν στα μικρά μεσσηνιακά κάστρα και επικεντρώθηκαν σε έναν μεγάλο και κεντρικό στόχο: την Τριπολιτσά. Η πολιορκία είχε αρχίσει τον Μάιο.
Έτοιμοι να παραδοθούν οι Τούρκοι
Οποιαδήποτε προσπάθεια των πολιορκημένων για αντιπερισπασμό και μεταφορά προμηθειών στην πόλη είχε αποτύχει. Ο κλοιός έσφιγγε μέρα με τη μέρα. Έως το Σεπτέμβρη η κατάσταση μέσα στην πόλη ήταν τραγική. Η ασιτεία και οι ασθένειες θέριζαν τον πληθυσμό και ήταν πια ξεκάθαρο ότι μοναδική σωτηρία θα ήταν η παράδοση και συνθηκολόγηση.
Όταν πια μπέηδες και αγάδες είχαν αρχίσει να συσκέπτονται για τους όρους της παράδοσης, ο Μανώλης Δούνιας πήρε την κατάσταση στα χέρια του.
Η ένοπλη τουρκική αντίσταση κράτησε περίπου δύο ώρες. Αφού κάμφθηκε, ακολούθησε μια άνευ προηγουμένου σφαγή του τουρκικού πληθυσμού!
Ο Έλληνας ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων αναφέρει ότι: «Γυναίκες, νεανίδες, βρέφη, νέοι, γέροντες, άντρες, ανάμικτοι κατέκειντο στο έδαφος και ότι ένας λιθόστρωτος δρόμος έγινε… πτωματόστρωτος, με αποτέλεσμα πεζοί και ζώα να πατούν επί πτωμάτων».
Η απελευθέρωση της Τριπολιτσάς είναι συνυφασμένη με μια σελίδα δόξας για την ελληνική Ιστορία και στην Τρίπολη γιορτάζεται με πάσα επισημότητα κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά τις 23 Σεπτεμβρίου.