Στις μέρες μας, στον χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, πολλά είναι τα γήπεδα τα οποία έχουν ξεχαστεί, έχουν εγκαταλειφθεί και έχουν φθαρεί εξαιτίας της μη αξιοποίησής τους.
Η φυσική έδρα της ομάδας των Γουβών, είναι ένα από αυτά… Ο Χρήστος Ξωμεριτάκης, φίλαθλος της ομάδας, μέσα από ανάρτησή του, θέλησε να εκφράσει τον προβληματισμό του για το γήπεδο αυτό, στο οποίο μεγάλωσε και έχει ζήσει αρκετές όμορφες στιγμές, αλλά με το πέρασμα του χρόνου όλα άλλαξαν…
Η ανάρτηση: Γήπεδο ΠΑΟ Γουβών εν έτη 2020. Θυμάμαι περίπου πριν από 10 χρόνια, που αυτή η περιοχή κοντά στον υδροβιότοπο του Αποσελέμη, κάθε Κυριακή γέμιζε με παιδιά και μεγάλους από τις Γούβες αλλά και από τα γύρω χωριά, για να παρακολουθήσουν τις αγαπημένες τους ομάδες. Θυμάμαι τον ήχο των τυμπάνων, που γέμιζαν το ηθικό στους ποδοσφαιριστές οι οποίοι ήθελαν να κάνουν τους φιλάθλους χαρούμενους με μια ακόμη νίκη. Θυμάμαι τον ήχο της μπάλας, όταν χτυπούσε τα δίχτυα, μετά από κάθε γκολ και το επικό χειροκρότημα αλλά και τις φωνές που ακολουθούσαν. Αυτές οι φωνές όμως σίγασαν, τα τέρματα γέρασαν και το γήπεδο ίσα που στέκεται. Οι κερκίδες περιμένουν τους επόμενους φιλάθλους, να καθίσουν για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα, τα δίχτυα περιμένουν ξανά το πρώτο άγγιγμα της μπάλας και όλοι εμείς περιμένουμε να ζωντανέψει ξανά αυτό το ξεχασμένο γήπεδο. Είναι κρίμα τέτοιες αθλητικές εγκαταστάσεις να μένουν αναξιοποίητες, είναι κρίμα ένα χωριό δυόμιση χιλιάδων κατοίκων, να έχει ένα τέτοιο διαμάντι και να το αφήνει να μαράζει στο πέρασμα του χρόνου.