Με “μια σπίθα”, παρομοίασε το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών ο βουλευτής ΝΔ Ηρακλείου Μάξιμος Σενετάκης.
Μιλώντας στη σχετική συνεδρίαση σημείωσε ότι ένας μικρός επιχειρηματίας για να δημιουργήσει και να ευημερήσει, χρειάζεται αρχικά κάτι μικρό και αυτό θα μπορεί να του δοθεί χωρίς υποθήκες και άλλους όρους που θέτουν τα τραπεζικά ιδρύματα.
Ο κ. Σενετάκης θύμισε πως η παροχή ρευστότητας σε μικρές επιχειρήσεις, χωρίς υποθήκες και όρους, με μοναδικό κριτήριο την εμπιστοσύνη, είναι μια ιδέα που την ξεκίνησε ο Νομπελίστας Μοχάμεντ Γιουνούς επηρέασε δυτικές ηγεσίες και εφαρμόζεται επιτυχώς σε προηγμένα κράτη.
Την ίδια περίπου ιδέα υιοθετεί και η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να βρει λύσεις που θα βοηθήσουν τους μικρούς να ξεπεράσουν την κρίση που δημιούργησε η πανδημία και όχι μόνο.
“Το κάνουμε αυτό”, είπε ο κ. Σενετάκης “γιατί είμαστε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση πιστεύουμε στην ανθρώπινη αξία, πιστεύουμε στην ιδιοκτησία και θεωρούμε πως η οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας εξαρτάται και επιτυγχάνεται από την βάση της κοινωνίας.
Για αυτό πιστεύουμε ότι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι η ραχοκοκκαλιά της οικονομίας μας. Για αυτό πιστεύουμε ότι ένα κράτος δικαίου είναι ο μοναδικός εγγυητής ίσων ευκαιριών και κοινωνικής κινητικότητας.
Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας θα γίνει αν βάλουμε το σπόρο της δημιουργίας στους μικρούς. Σε όσους θέλουν να προκόψουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο.
Και τις περισσότερες φορές αυτό που χρειάζεται ένας μικρός είναι κάτι σχετικά πολύ μικρό… Μια σπίθα ας πούμε.”
Ολόκληρη η ομιλία του έχει ως εξής:
“Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων η κυβέρνηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη έθεσε ένα σημαντικό και φιλόδοξο πολιτικό στόχο:
Να επαναφέρει υπερ-ενισχυμένη την ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στη σχέση κράτους – πολίτη!
Γιατί είναι σημαντικός ο στόχος αυτός;
Διότι όταν το κράτος πρωτίστως, εμπιστεύεται τον πολίτη, τότε και ο πολίτης, με την σειρά του, εμπιστεύεται το κράτος.
Και όταν αυτή η σχέση σφυρηλατηθεί σε στέρεη, δηλαδή έντιμη και ειλικρινή, βάση, τότε τα πάντα είναι εφικτά. Τότε μπορούμε ως χώρα να στοχεύουμε ψηλά! Εκεί όπου μας αξίζει να είμαστε!
Και αυτός είναι ο λόγος που ο στόχος της αμοιβαίας εμπιστοσύνης κράτους – πολίτη, εκτός από σημαντικός, είναι και φιλόδοξος…
Καλά όλα αυτά τα ωραία, αλλά θεωρητικά, θα έλεγε κανείς.
Πως όμως δημιουργείται αυτός ο δεσμός εμπιστοσύνης; Και πως πρακτικά εκδηλώνεται αυτού του είδους η εμπιστοσύνη του κράτους προς τον πολίτη;
Δεν θα επεκταθώ σε όλα εκείνα που η σημερινή κυβέρνηση έχει πράξει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Θα εστιάσω στο νομοθέτημα που συζητάμε σήμερα. Το οποίο αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι το κράτος είναι εδώ, δίπλα στον πολίτη, αναζητά διαρκώς λύσεις σε πολύπλοκα ζητήματα που προκύπτουν.
Η πανδημία μας ανάγκασε να τρέξουμε πιο γρήγορα. Να δουλέψουμε περισσότερο. Να βρούμε εργαλεία να στηρίξουμε την εργασία. Να κρατήσουμε όρθια την επιχειρηματικότητα. Να κρατήσουμε όρθια την κοινωνία.
Το σημερινό νομοθέτημα είναι το έβδομο εργαλείο ενίσχυσης της ρευστότητας σε όσους έχουν πληγεί κι έχουν πραγματική ανάγκη στήριξης.
Θα εκπλήξει ορισμένους που μια “νεοφιλελεύθερη” (κατά τις συνήθεις κατηγορίες μέρους της αντιπολίτευσης) κυβέρνηση, υιοθετεί ένα εργαλείο παροχής ρευστότητας σε πολύ μικρές επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες.
Βλέπετε, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχετε το αποκλειστικό προνόμιο της κοινωνικής ευαισθησίας… Έχετε το αποκλειστικό προνόμιο της κοινωνικής υποκρισίας.
Αλλά επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που επιβεβαιώνεται ότι εμείς έχουμε τελικά την κοινωνική ευαισθησία (που θα θέλατε εσείς να μονοπωλείτε), μάλλον κάποιο πρόβλημα έχει και η ρητορική σας. Αλλά αυτό είναι δικό σας θέμα…
Όπως και να χει πάντως, κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης, ακριβώς επειδή είμαστε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση πιστεύουμε στην ανθρώπινη αξία, πιστεύουμε στην ιδιοκτησία και θεωρούμε πως η οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας εξαρτάται και επιτυγχάνεται από την βάση της κοινωνίας.
Για αυτό πιστεύουμε ότι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι η ραχοκοκκαλιά της οικονομίας μας. Για αυτό πιστεύουμε ότι ένα κράτος δικαίου είναι ο μοναδικός εγγυητής ίσων ευκαιριών και κοινωνικής κινητικότητας.
Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας θα γίνει αν βάλουμε το σπόρο της δημιουργίας στους μικρούς. Σε όσους θέλουν να προκόψουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο.
Και τις περισσότερες φορές αυτό που χρειάζεται ένας μικρός είναι κάτι σχετικά πολύ μικρό… Μια σπίθα ας πούμε.
Αυτήν την σπίθα δημιουργίας έρχεται να προσφέρει το συγκεκριμένο νομοθέτημα.
Μια σπίθα έως 25.000€ που θα παρέχεται χωρίς εμπράγματη ασφάλεια και θα επιστρέφεται από ένα έως δέκα χρόνια.
Αυτό είναι το κεντρικό νόημα του νομοσχεδίου το οποίο επιπλέον δίνει τη δυνατότητα τις μικροχρηματοδοτήσεις αυτές να τις κάνουν ιδρύματα που θα δημιουργηθούν και θα αδειοδοτηθούν με την έγκριση της Τράπεζας της Ελλάδας.
Ακούω την αντιπολίτευση επιφυλακτική ως προς την εμπλοκή της Τράπεζας της Ελλάδας. Αλλά ειλικρινά δεν μπορούσα να φανταστώ πιο αξιόπιστο θεσμό να εποπτεύσει και να ελέγξει αυτήν την διαδικασία. Μια διαδικασία την οποία θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν κάποιοι λίγοι αετονύχηδες για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των πολλών.
Εμείς τέτοιες πρακτικές δεν ακολουθούμε. Σεβόμαστε τους θεσμούς και τους τιμούμε.
Θέλουμε μέσω αυτής της διαδικασίας που εφαρμόζεται με επιτυχία σε προηγμένα ευρωπαϊκά κράτη να δώσουμε τη δυνατότητα σε μεγάλους επιχειρηματίες να χρηματοδοτήσουν μικρούς επιχειρηματίες.
Και όχι μόνο να τους χρηματοδοτήσουν, αλλά να τους συμβουλέψουν και να τους εκπαιδεύσουν. Που είναι ακόμα πιο σημαντικό…
Όλη αυτή η ιδέα στηρίζεται σε μια λέξη: ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ!
Κι εδώ βρίσκεται μια κεφαλαιώδης διαφορά στην παροχή πιστώσεων από τα τραπεζικά ιδρύματα που έχουν μια άλλη οικονομική αντίληψη και προσέγγιση.
Η ιδέα δεν είναι καινούργια φυσικά. Εφαρμόζεται επιτυχώς σε πολλά μέρη του κόσμου. Εμπνευστής της ήταν ο νομπελίστας οικονομολόγος τραπεζίτης Μοχάμεντ Γιουνους.
Ποιο ήταν το συστατικό της επιτυχίας του; Κι όταν λέμε για επιτυχία δεν εννοούμε το βραβείο Νόμπελ. Εννοούμε τη δυναμική που απέκτησε η ιδέα της μικροπίστωσης η οποία έλαβε χαρακτηριστικά παγκόσμιου κινήματος, επηρέασε πολιτικές ηγεσίες, άλλαξε παγιωμένες αντιλήψεις.
Και νομίζω βάσιμα ότι αυτό που συζητάμε σήμερα είναι σαφώς επηρεασμένο από το κίνημα του Γιουνούς.
Μιλάμε αρχικά για την ιδέα να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη από την βάση. Από τα κάτω. Είναι η αντίληψη μας ότι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι η ραχοκοκκαλιά της οικονομίας…
Ο Γιουνούς λοιπόν μέτρησε ότι με 25 δολάρια πίστωση θα μπορούσε να βγάλει από την ανέχεια πολλούς συνανθρώπους του. Το βοήθημα του διαμορφώθηκε τελικά στα 42 δολάρια. Έτσι, γεννήθηκε τη δεκαετία του 70 η μικροτραπεζική όπως ονομάστηκε. Κι έτσι πέτυχε το εντυπωσιακό να φτάσει η τράπεζα του να δανείζει, 2,5 δισ. δολάρια το χρόνο σε 9 εκ. δανειολήπτες.
Και δάνειζε πως; Χωρίς υποθήκες, χωρίς δικηγόρους να ζητάνε πίσω τα λεφτά. Όπως θα δανείζουν τα ιδρύματα που θα δημιουργηθούν από αυτό το νομοσχέδιο. Εντυπωσιακό;
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι επισφάλειες είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Το 98% των δανειοληπτών επιστρέφουν τα χρήματα!
Η συνεισφορά του Γιουνούς λοιπόν είναι η άποψη του ότι “η εμπιστοσύνη γεννά εμπιστοσύνη. Αν τους εμπιστευτείς θα σε εμπιστευτούν”…
Και για να σε εμπιστευτούν, θα πρόσθετα, θα πρέπει να πειστούν. Να πειστούν ότι έχεις σχέδιο, έχεις όραμα για να τους οδηγήσεις σε ένα καλύτερο αύριο.
Νομίζω ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει το όραμα, διαθέτει και το σχέδιο.
Αρκεί αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης που αρχίσαμε να οικοδομούμε από τις πρώτες μέρες της κυβερνητικής θητείας, να την διαφυλάξουμε. Είναι ό,τι πολυτιμότερο διαθέτουμε για να τα καταφέρουμε στις δύσκολες μέρες που θα ακολουθήσουν.
Σας ευχαριστώ!