Αρχοντας πραγματικός. Ευγενικός, φιλότιμος, μπεσαλής. Και ανοιχτοχέρης παντού. Στην καρδιά, στα λεφτά, στα αισθήματα, στη φωνή, στο κέφι. Με εκείνο το ατόφιο «αντριλίκι» παλαιάς κοπής που είναι συνώνυμο του ήθους. Καλλιτέχνης με τα όλα του, σωστός μύθος στο πάλκο, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του μια μεγάλη μουσική παρακαταθήκη και χιλιάδες στροβιλιστικές αναμνήσεις σε ρυθμό 9/8. Αλλά πιο πολύ από ένα νταλκαδιάρικο ζεϊμπέκικο, τη μνήμη του συνοδεύει ένα τεράστιο ρισπέκτ.
Ρομαντικός, ψυχοπονιάρης και αλληλέγγυος, ο ευαίσθητος, αενάως ερωτευμένος και θεοσεβούμενος Τόλης -σταύρωνε πάντα το λαρύγγι του, «Αμήν, Παναγία μου», πριν βγει στη πίστα- ανέβαινε εκείνο το βράδυ, στις αρχές Οκτωβρίου του 2018 στη σκηνή του Ηρωδείου. Γιόρταζε 60 χρόνια επιτυχημένης μουσικής διαδρομής με μια συναυλία που είχε προηγουμένως αναβληθεί και κατόπιν ελάχιστα διαφημιστεί
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ