Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Ο άνθρωπος συνήθως -γιατί πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις-παρουσιάζει την δύναμη του στους αδύναμους, και μάλιστα στους πολύ πιο αδύναμους απο αυτόν, όπως για παράδειγμα στα παιδιά, στους γέρους, στους κατά πολύ πιο κατώτερους απο τον ίδιο οικονομικά και κοινωνικά, γιατί έτσι υποδεικνύει ο κατώτερος εαυτός του πως θα ανυψώσει την δύναμη του.
Κι ίσως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξηγηθούν επιστημονικά οι απανωτές γυναικοκτονίες του τελευταίου καιρού, αλλά και όλων των αιώνων πίσω, καθώς ο "δυνατός άντρας" πιστεύει πως θα γίνει ακόμα πιο δυνατός όταν βιαιοπραγήσει απέναντι σε ένα ισχνό γυναικείο κορμί , ή όταν ταλαντευτεί έστω και για ένα δευτερόλεπτο ότι χάνει την ιδιοκτησία του.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Είναι δυνατότερος δηλαδή ο άνθρωπος που επιβάλλεται δια της βίας και του τρόμου;
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ζώων ας δούμε τι γράφει για το συγκεκριμένο θέμα ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας και στοχαστής Μίλαν Κούντερα στο βιβλίο του η «Άβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι» και ας αναρωτηθούμε μπορεί να λέγεται αραγε ανθρωπος εκείνος που βιαιοπραγεί έναντι των ζώων και ιδιαίτερα των αδέσποτων; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του!
Μας λέει λοιπόν ο Μίλας Γκούντερα:
'Η αληθινή καλοσύνη του ανθρώπου δεν μπορεί να φανερώθεί με απόλυτη καθαρότητα και απόλυτη ελευθερία παρά μόνον απέναντι σε αυτούς που δεν εκφράζουν καμία δύναμη. Η πραγματική ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας είναι οι σχέσεις με αυτούς που είναι στο έλεος μας, τα Ζώα.
Και εδω είναι που τοποθετείται η μεγαλύτερη αποτυχία του ανθρώπου, μια καταστροφή βασική από την οποία απορρέουν όλες οι υπόλοιπες.'
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι