Μια μικρή ανασκόπηση -κέντημα γραφής- για την ατμόσφαιρα της Αθήνας εκείνα τα χρόνια.
Η Αθήνα τον Δεκέμβριο είναι στο στοιχείο της. Η γλυκιά γιορτή της Βηθλεέμ αποδίδει στο άστυ της Παλλάδος την χριστιανική του όψη και ο ενθυμούμενος την επικούρειο ειδωλολατρία της Πρωτομαγιάς, απορεί πού βρέθηκε τόση δόση θρησκευτικού ζήλου!
(σ.σ. Τα χαρτονομίσματα εκείνης της εποχής έφερναν την εικόνα του Γεωργίου Σταύρου ιδρυτού της Εθνικής Τράπεζας, που πρώτη ανέλαβε την έκδοση τους)
Αλλά εκεί όπου κυριαρχεί η ουσιαστική άποψη της χριστουγεννιάτικης απόλαυσης είναι η Κεντρική Αγορά. Ο γαστρονομικός πλούτος όλης της χώρας εκεί εκτίθεται, με ακαταμάχητη προκλητικότητα, σε διαστάσεις ποσότητας και ποικιλίας, που μπορούν να προξενήσουν ίλιγγο στους οπαδούς του Λούκουλλου.
Δεν προφταίνει, όμως, να κοπάσει ο πυρετός αυτός και αρχίζει το παραλήρημα των παραμονών του Νέου Έτους. Και παρίστασθε τότε στο περίεργο θέαμα ολόκληρης κοινωνίας ανθρώπων, οι οποίοι υποπίπτουν αναφανδόν στο έγκλημα της δωροδοκίας!
Ως γνωστόν το ρήμα «δίδω» ωχριά προς στιγμήν προ της εύγλωττης εκφραστικότητας του ρήματος «δωρίζω», αυτοί δε που κάνουν ιδιαίτερη χρήση αυτού του ρήματος ίναι οι οικογενειάρχες!
(βασισμένο σε κείμενο της εφημερίδας «Αθηναϊκός Αστήρ», 1896)
Για περισσότερα: https://minoas.gr/syggrafeas/sitaras-thomas/
Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς