Κορυφώνεται το δράμα στην Ουκρανία με τους χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείπουν καθημερινά τα σπίτια τους για το άγνωστο επειδή έτσι το θέλησε "κάποιος" .
Βλέπουμε και αναρωτιόμαστε μέχρι που μπορεί να φτάσει τούτο το κακό και πόσα άλλα, κρυφά, θα δούμε ακόμα, μικρά και μεγάλα, οταν βαρεθεί πια και κοπάσει και τούτη η αιματοχυσία
Προς το παρόν το μόνο σίγουρο που γνωρίζουμε είναι τα καραβάνια των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, τα γιοτ των δισεκατομμυριούχων Ρώσων ολιγαρχών που αρπάζει η Δύση- γιατί άραγε, μήπως για να τους τιμωρήσει;- και οι νεκροί, και από τις δυο πλευρές, που θα μετρηθούν, όταν, είπαμε, σταματήσει το κακό.
Γιατί ο πόλεμος, το ξεχνούν αυτό οι παράφρονες δημιουργοί του, ποτέ δεν είχε μόνο νικητές, ή μόνο ηττημένους, και οι μανάδες που θα κλάψουν και τώρα τα παιδιά τους δεν θα είναι μόνο Ουκρανές, θα είναι και Ρωσίδες.
Δυστυχώς, με το τέλος του πολέμου τούτου τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο με χθες στην Ευρώπη εφόσον η όπως όλοι κατανοούν πολλά από τους κανόνες της Δημοκρατίας και του Διεθνούς δικαίου πρόκειται να αλλάξουν.
Ο πόλεμος πια στήθηκε σαν δρεπάνι πάνω απο τα κεφάλια μας έτοιμο ανά πάσα στιγμη να πέσει, επομένως ο Θεός να βάλει το χέρι του… θα είμαστε τυχεροί αν σταματήσει στην Ουκρανία