Το «Being Boring» εκτός από ένα από τα τελειότερα ποπ τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ, αποτελεί και ένα προσωπικό μανιφέστο των Pet Shop Boys.Γιατί ο Νιλ Τέναντ και ο Κρις Λόου μπορεί να δείχνουν βαριεστημένοι στις φωτογραφήσεις τους και τα εξώφυλλα των δίσκων τους, όπου ο ένας χασμουριέται και ο άλλος έχει ελαφρώς γλαρώσει, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι, όπως όλες οι πραγματικά σπουδαίες ποπ μπάντες, είναι μάστορες της εξαπάτησης.Και στην πραγματική τους ζωή δεν είναι καθόλου βαριεστημένοι: αντιθέτως, κινούνται μονίμως υπό το συναυλιακό modus operandi των στίχων του «Being Boring»: «δεν βαριόμαστε ποτέ γιατί πάντα έχουμε χρόνο να αφιερώσουμε στους εαυτούς μας».
Και οι περίπου 12.000 (πολύ) τυχεροί άνθρωποι που τους είδαν το βράδυ της Πέμπτης στην Πλατεία Νερού στο Φάληρο στη σπουδαία συναυλία μάλλον θα έχουν να λένε στα παιδιά τους σήμερα ότι παρακολούθησαν την καλύτερη εμφάνιση ενός συγκροτήματος στην Ελλάδα τα τελευταία 10, ίσως και 15 χρόνια.Ο Νιλ ειναι 68 ετών και ο Κρις 63, οπότε τζόβενα δεν τους λες ακριβώς –στην ψυχή πάντως ήταν σίγουρα νεότεροι από τον ηλικιακό μέσο όρο των παρευρισκομένων, που κυμαινόταν γύρω στα 40.
Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι λόγοι που οι Pet Shop Boys έδωσαν την καλύτερη συναυλία στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία.«Έλα μωρέ τώρα, με τέτοιο υλικό που έχουνε, 30 Τοπ10 τραγούδια στην ιστορία τους και άλλα τόσα κομμάτια- ύμνους, και χωρίς ηχολήπτη να παίζανε, πάλι θρίαμβος θα ήταν», θα μπορούσε να πει κάποιος.Η εμφάνιση ήταν η πιο μεστή της καριέρας τους.Και αυτό συνέβη για έναν και μοναδικό λόγο: βαριούνται να παίζουν το ίδιο τραγούδι στην ίδια του μορφή και εκτέλεση σε κάθε τους περιοδεία. Κρατάνε μια βασική ραχοκοκαλιά τραγουδιών, την οποία, ωστόσο, διαρκώς ανανεώνουν ηχητικά, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά προς το σήμερα -ή το 1985, όταν έβγαλαν το πρώτο τους single.
Στο «It’s a Sin», εκεί που λέμε ότι πραγματικά «έπεσαν τα τσιμέντα». Οι PSB είχαν πειραματιστεί με διάφορες μορφές του τραγουδιού αυτού, στην ζωντανή του εκδοχή, κατά το παρελθόν: στην μια έχτιζαν σιγά σιγά το momentum πάνω σε διαδοχικά layers από beats, στην επόμενη περιοδεία δοκίμασαν κάτι άλλο.Αυτό που πρόσφεραν με το συγκεκριμένο τραγούδι, δεν ήταν απλά η καλύτερη δυνατή του live εκτέλεση ήταν μια, οριακά εξωσωματική, εμπειρία που μόνο όσοι την έζησαν μπορούν να την διηγηθούν με τα σωστά λόγια, και στα κυβικά που της αρμόζουν.