Ο Θοδωρής Δρακάκης, ο οποίος παρουσίαζε το δελτίο ειδήσεων του Star, επί σειρά ετών, απομακρύνθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας και έδωσε σκληρή μάχη με τον καρκίνο την οποία κέρδισε.Ο δημοσιογράφος, μετά από 21 συναπτά έτη στο κανάλι, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά και την Αθήνα και πλέον ζει μόνιμα στη Τήνο, σε μια ζωή πολύ διαφορετική από εκείνη που είχε συνηθίσει, έχοντας πρόσφατα μάλιστα γίνει παππούς.«Εδώ μπορώ να ηρεμήσω, εδώ έχω αληθινούς φίλους που αγαπάω και με αγαπούν. Είναι καιρός να αφιερώσω λίγο χρόνο στη γυναίκα μου»
Περιγράφοντας την περιπέτεια με τον καρκίνο, ο Θοδωρής Δρακάκης ανέφερε.Για ένα χρόνο, όποτε πήγαινα τουαλέτα, έβγαζα αίμα, αλλά δεν έλεγα τίποτα για να μην αναστατώσω την οικογένειά μου. Όμως, δεν γινόταν άλλο. Πονούσα πάρα πολύ για να συνεχίσω να αποσιωπώ κι έτσι το είπα στη γυναίκα μου και πήγαμε στο νοσοκομείο. Μόλις μπήκαμε στο γραφείο του γιατρού κι αφού είχα κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις, μου είπε: Καρκίνος. Και μάλιστα επιθετικής μορφής. Θα χρειαστεί να κάνουμε εισαγωγή».
Θα το σκεφτώ και κάποια στιγμή θα ξανάρθουμε. Δεν καταλάβατε κύριε Δρακάκη, έχετε καρκίνο κι αν δεν εισαχθείτε άμεσα στο νοσοκομείο κινδυνεύει η ζωή σας, μου απάντησε. Έφυγα, πήρα ένα μπουκάλι ουίσκι, ένα πακέτο τσιγάρα – που δεν κάπνιζα τότε – πήγα στην Πάρνηθα με το αυτοκίνητό μου και ήπια. Ήθελα να ηρεμήσω και να καταλάβω τη σοβαρότητα της κατάστασης. Αμέσως μετά πήρα τηλέφωνο τον Σταμάτη Μαλέλη και του είπα: Φίλε μου Σταμάτη, έχω αυτό κι αυτό και δεν ξέρω αν θα σε ξαναδώ ποτέ. Μετά γύρισα σπίτι, μιλήσαμε όλοι μαζί κι έκανα την εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Ο Θοδωρής Δρακάκης κατάφερε να κερδίσει τη μάχη με τον καρκίνο και όπως επεσήμανε «δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν καλά χάρη στον γιατρό μου, Πλάτωνα Κεχαγιά. Εκείνη την περίοδο ήμασταν όλοι μες στο άγχος.Από αυτή την περιπέτεια, που δεν εύχομαι να συμβεί ποτέ σε κανέναν άνθρωπο κατάλαβα ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο και πως πρέπει να χαιρόμαστε και να εκτιμάμε την κάθε μας στιγμή μέσα στη μέρα.Δεν είναι η πρώτη φορά που ο δημοσιογράφος αντιμετώπισε πρόβλημα με την υγεία του, αφού στο παρελθόν έπαθε καρδιακή προσβολή.
Μέχρι τα 15 του χρόνια, η ζωή του ήταν ονειρεμένη στην Κωνσταντινούπολη. Ώσπου ένα βράδυ, το 1972, οι γονείς του τον στέλνουν στην Αθήνα, γιατί κινδύνευε η ζωή από έναν συνέταιρο του πατέρα του και έμενε με κάποιoυς συγγενείς μέχρι που ήρθαν και οι γονείς του.Όσον αφορά τις σπουδές στη Νομική και τις παράλληλες δουλειές που έκανε, ο Θοδωρής Δρακάκης επεσήμανε «η πρώτη μου δουλειά ήταν βοηθός γκαρσονιού – ούτε καν γκαρσόνι – σε μία χαρτοπαικτική λέσχη στην Πλατεία Αμερικής. Άδειαζα τα τασάκια, τα έπλενα και παράλληλα σέρβιρα. Αργότερα δούλεψα και στη λαχαναγορά του Ρέντη. Κουβαλούσα σακιά με πατάτες και τα πήγαινα στους πάγκους. Σηκωνόμουν από τις 4:00 τα ξημερώματα και γύριζα σπίτι μου στις 8:00 το βράδυ με κατακόκκινη την πλάτη μου και με αφόρητους πόνους. Όταν μπήκα στη δημοσιογραφία και άρχισα να πληρώνομαι με ένα χιλιάρικο περίπου, έβγαζα μόνος μου τα έξοδα μου.