Εκατό, παρά ένα, χρόνια ζωής -και τι ζωής;- δεν περιγράφονται με μερικές χιλιάδες λέξεις στριμωγμένες σε μερικές σελίδες. Κρίμα που δεν μπορεί να την αφηγηθεί πια με τη γλαφυρή πένα και το χάρισμα της ευγλωττίας του ο ίδιος ο Ζάχος,
Το έκανε, όμως, στα βιβλία του κληροδοτώντας στους αναγνώστες του στιγμιότυπα ενός υπέροχου, περιπετειώδους βίου στη διάρκεια ενός ολόκληρου συγκλονιστικού, πολυτάραχου, συναρπαστικού αιώνα, γεμάτου ανατροπές και αμφισβητήσεις.
Μια μακρά διαδρομή που την περπάτησε σαν σε μυθιστόρημα. Με στυλ, κύρος, γενναιότητα, χιούμορ, ευφυΐα, κοσμοπολιτισμό, κομψότητα, μπόλικο αυτοσαρκασμό και, κυρίως, έρωτα για τη ζωή. Αυτός ο γεννημένος σε αρχοντικό της Πλάκας προνομιούχος γιος ενός ευκατάστατου εμπόρου με κατάστημα στην οδό Ερμού, που μεγάλωσε στα πούπουλα, με γκουβερνάντες, σοφέρ και λιμουζίνες. Ο άτακτος μαθητής της Σχολής Χιλλ, της Σχολή Μακρή, του Κολλεγίου Ψυχικού, εσώκλειστος της Αναργυρείου-Κοργιαλενείου Σχολής των Σπετσών.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ