Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει, αλλά η περίπτωση του πρέπει να είναι μοναδική στα χρονικά. Για τον Σταύρο Αρναουτάκη ο λόγος, ο οποίος πιθανότατα να έχει το μικρότερο «πονοκέφαλο» από όλους τους υποψήφιους της χώρας για το τελικό αποτέλεσμα η επανεκλογή του θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Ενδεχόμενα να προβληματίζεται περισσότερο για τα ποια από τα πολλά και αξιόλογα στελέχη του θα εκλεγούν απ' ότι για το τελικό αποτέλεσμα.
Και αυτό είναι το ένα κατόρθωμα. Το δεύτερο και πιο μεγάλο κατόρθωμα είναι ότι παρότι «πράσινος» από πολιτικές αποχρώσεις και μάλιστα με ενεργό ρόλο στην εκλογή Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχει την πλήρη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και εάν δεν υπήρχε ο «στρατιώτης» Δανέλλης ίσως να είχε και την στήριξη του Σύριζα.
«Πολυσυλλεκτικός» λοιπόν ο Σταύρος και αυτό αποτυπώνεται ανάγλυφα και από τις επιλογές στον συνδυασμό του.
«Αυτό δεν είναι ψηφοδέλτιο», είναι… ουράνιο τόξο με τόσες αποχρώσεις» έλεγε κάποιος χθες με αρκετή δόση χιούμορ και φυσικά δεν είχε καθόλου, μα καθόλου άδικο.