Απομνημονεύματα του Ιωάννη Δαμβέργη όπως δημοσιεύτηκαν στην ΕΣΤΙΑ, 1932)
Παραδείγματος χάριν άκουγα πολλές φορές σπίτι μου να λένε:
-¨Κρίμα τα Σαββατιάτικα¨!
Και θα πρέπει να σας εκμυστηρευτώ ότι αυτό λεγότανε σε βάρος μου. Ιδού τώρα πως προήλθε αυτό:
Τους παλιούς καιρούς τους δασκάλους τους πλήρωναν το Σάββατο, και οι καημένοι μου γονείς, βλέποντας ότι δεν πρόκοβα στα γράμματα όσο θα έπρεπε ή, τέλος πάντων, όσο αυτοί θέλανε, έβγαζαν τον καημό τους με το ρητό αυτό.
Ο καημός τους και το επαναλαμβανόμενο ρητό κάπως με διόρθωσαν. Όσο όμως μεγάλωνα ούτε ρητά και ούτε καημοί με ¨πιάνανε¨…
Διαβάστε τη συνέχεια εδω