Το Καστελλόριζο, γνωστό και ως Μεγίστη, είναι ένα νησί με μεγάλη ιστορία και σημαντικό πολιτιστικό παρελθόν. Οι ανθρώπινες κατοικίες στο νησί χρονολογούνται από τη νεολιθική εποχή, πράγμα που καταδεικνύει την παλαιότητα της ανθρώπινης παρουσίας εκεί. Κατά τη διάρκεια της αρχαίας εποχής, το νησί κατοικήθηκε από Δωριείς, οι οποίοι έδωσαν στο νησί το όνομα "Μεγίστη."
Ένας θρύλος αποδίδει τη βάπτιση στον πρώτο οικιστή που λεγόταν Μεγιστέας, όμως μάλλον οφείλεται στο ότι ξεχωρίζει σε μέγεθος από τις γύρω νησίδες.
Την ονομασία Καστελλόριζο έλαβε περί το τέλος του 14ου αιώνα, από τους Ιωαννίτες Ιππότες, επί του 8ου Μαγίστρου του Τάγματος, όταν έκτισαν επί του κοκκινωπού βράχου παρά την είσοδο του λιμένα, κάστρο υπό το οποίο αναπτύχθηκε η πόλη (στου Καστελίου τη ρίζα) .
Στη συνέχεια, το Καστελλόριζο ήταν σημαντικό κέντρο κατά τη διάρκεια της βυζαντινής και μεταβυζαντινής εποχής. Έπειτα από διάφορες κατακτήσεις και κυριαρχίες, το νησί ήρθε υπό τον έλληνα κυβερνήτη Ριγάνη Μαντζαράκη το 1828, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Από τότε, το Καστελλόριζο ανήκει στην Ελληνική Δημοκρατία, αν και το νησί βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την τουρκική ακτή.
Στο ακριτικό Καστελόριζο βρίσκεται και ένα από τα μεγαλύτερα ενάλια σπήλαια της χώρας μας.Η “Γαλάζια Σπηλιά” βρίσκεται στα νότια του νησιού και αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά μνημεία της Μεσογείου και το μεγαλύτερο θαλάσσιο σπήλαιο της χώρας μας.
Γνωστό και ως ”Σπηλιά του Παραστά” ή ”Φώκιαλη” (λόγω του ότι σε αυτό κατοικούν φώκιες), το σπήλαιο αποτελεί ένα από τα σπανιότερα γεωλογικά φαινόμενα του πλανήτη.
Το σπήλαιο φιλοξενεί σπάνια είδη θηλαστικών, ψαριών και πτηνών, όπως οι φώκιες μονάχους – μονάχους, οι οποίες, ωστόσο, σπάνια εμφανίζονται στους επισκέπτες του σπηλαίου.
Το σπήλαιο έχει ύψος 35 μέτρα, πλάτος 40 μέτρα και το μήκος του σπηλαίου εσωτερικά είναι 75 μέτρα.
Για να το επισκεφτεί κανείς πρέπει να το προσεγγίσει με βάρκα, αφού η είσοδός του είναι αρκετά στενή και περιτριγυρίζεται από βράχια, μη επιτρέποντας τη διέλευση μεγαλύτερων σκαφών.
Ο πανύψηλος θόλος του σπηλαίου καλύπτεται από λευκούς σταλακτίτες, που αποτελούν ένα από τα σπανιότερα γεωλογικά φαινόμενα της Γης.