Είναι νόμος της φύσης…
Νόμος της φύσης εξίσου για τον ασήμαντο όσο και για τον πιο σημαντικό:
Η αγκαλιά της μάνας είναι η γλυκύτερη, πάει και τέλειωσε…
Διότι τα πάντα μπορείς να τα χάσεις και να τα αποκτήσεις ξανά, η μάνα όμως είναι μία και μοναδική… μία και αναντικατάστατη. Η αγάπη της δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη.
Κάτι τέτοιο λοιπόν δεν θα μπορούσε παρά να ισχύει και στη περίπτωση του Δήμαρχου Μενέλαου Μποκέα που μόλις πριν τρεις μέρες οι άνθρωποι της περιοχής τον επέλεξαν για τοπικό τους άρχοντα και για την επόμενη πενταετία.
Τα μάτια της κ. Μποκέα αντικατοπτρίζουν πεντακάθαρα την αγάπη μα και την περηφάνεια που αισθάνεται για το γιό της και την αναγνώριση των προσπαθειών του.
Το ζεστό χαμόγελο της δείχνει πεντακάθαρα πόσο ευτυχισμένη είναι για την επίτευξη των στόχων του και το πως αισθάνεται για την επιτυχία του παιδιού της σε κάτι τόσο σημαντικό.
Είναι σαν να λέμε ένα χαμόγελο συμβολικό. Σαν να θέλει να του δείξει πως θα στέκει πάντα δίπλα στο πλευρό του υποστηρίζοντάς τον σε κάθε προσπάθειά του.
Γιατί αν τα πράγματα δεν συμβαίνουν έτσι κάπου εδώ παρεμβαίνει και μια άλλη, σκληρή όμως τούτη τη φορά, αλήθεια
Αλίμονο σε κείνους που σε κάθε τους προσπάθεια δεν έχουν δίπλα τους την οικογένεια τους .