Η αλήθεια είναι ότι πριν τις εκλογές και την ενασχόληση μου με το maleviziotis.gr, οι όποιες επαφές μου με το Μαλεβίζι ήταν μόνο αθλητικές ή για να το πω πιο ορθά, ποδοσφαιρικές.
Από τότε που ο φίλος μου ο Καρίκης έπαιξε ποδόσφαιρο, ο Μπρούτζος που γκρίνιαζε πάντα στον Αλμυρό και ο Πρικάκης ήταν «αιώνιος» παράγοντας στον ΠΑΟΚ. Αυτοί και δεκάδες άλλοι με τους οποίους περάσαμε δύο δεκαετίες στα γήπεδα, πολλές και όμορφες στιγμές.
Τους τελευταίους τρεις μήνες που η καθημερινή μου ενασχόληση με το Μαλεβίζι είχε «χρώμα» εκλογών έβγαλα πολλά συμπεράσματα που έκρινα σκόπιμο να τα μοιραστώ μαζί σας. Με την υποσημείωση βέβαια ότι το διάστημα είναι μικρό για να έχω ολοκληρωμένη εικόνα και σαφέστατα κινδυνεύω να εκτεθώ. Όμως θα το πράξω, γιατί το νιώθω.
Το πιο βασικό συμπέρασμα έχει να κάνει με την ποιότητα των ανθρώπων και κυρίως των υποψήφιων συμβούλων που γνώρισα. Σας το λέω και το πιστεύω ακράδαντα ότι, τόπος με τέτοιους και τόσους ικανούς παράγοντες που έχουν γνώση, εμπειρίες και κυρίως διάθεση για προσφορά ΔΕΝ υπάρχει πουθενά.
Είναι τυχερό το Μαλεβίζι που διαθέτει τέτοια ποιότητα στελεχών και φυσικά αναφέρομαι και στις δύο παρατάξεις (δεν έχω άποψη για τη Λαϊκή Συσπείρωση και ως εκ τούτου δε θα τη βάλω στη ζυγαριά).
Και ειλικρινά δεν έχω καμία διάθεση να χαϊδέψω αυτιά. Δεν το έκανα ποτέ, δεν το έχετε και ανάγκη. Και για να συμφωνήσετε μαζί μου σχετικά με την ποιότητα θα κάνουμε δύο… τεστ. Σκεφτείτε ότι ψηφίζετε ξανά αλλά απαγορεύεται να σταυρώσετε τους υποψήφιους της πρώτης φοράς. Ε, και πάλι είναι δεδομένο ότι θα βρείτε άλλους τέσσερις να σταυρώσετε.
Δεύτερο τεστ. Θα πρέπει υποχρεωτικά να ψηφίσετε τον αντίπαλο συνδυασμό. Θα δείτε ότι το μόνο εύκολο είναι να βρείτε 4 υποψήφιους που θα σας καλύπτουν.
Επιτρέψτε μου να κάνω ένα ακόμα σχόλιο για να δείτε πως θα συμφωνήσετε μαζί μου. Όταν μένουν εκτός δημοτικής αρχής, στελέχη με τεράστια βιογραφικά να τα συνοδεύουν όπως οι Κουτάντος, Μερονιανάκη, Παπαντωνάκη, Τριγώνη, Ρεράκη, Μακριδάκης, Αστρινάκη, Μπουμάκης, Τερζάκης κα. τότε αντιλαμβάνεσαι την ποιότητα που διαθέτει το Μαλεβίζι. Και αναφέρομαι μόνο σε αυτούς που έτυχε να γνωρίσω ή να μάθω κάτι περισσότερο. Σαφέστατα υπάρχουν δεκάδες αλλά στελέχη που τα αδίκησα γιατί δεν τα ανέφερα, αλλά ας με συγχωρέσουν δεν πρόλαβα να τα γνωρίσω.
Κοντολογίς. Το βασικό συμπέρασμα των εκλογών δεν είναι ότι κέρδισε ο Μποκέας. Είναι ότι κέρδισε το Μαλεβίζι.
Η αξία του ηττημένου δίνει άλλωστε μεγαλύτερη δόξα στο νικητή.
Και η επόμενη ημέρα θα πρέπει να βρει το Δήμο ενωμένο και συμπαγή. Μακριά από μικροπολιτικές, αγκυλώσεις του παρελθόντος και ρηχή αντιπολίτευση. Το Μαλεβίζι στην 5ετία που έρχεται και θα που θα είναι η πιο ζόρικη του αιώνα (ακρίβεια, ενέργεια, κλιματική αλλαγή και τόσα άλλα) έχει τους ανθρώπους να στηριχθεί και να τραβήξει το δρόμο της προόδου.
Αρκεί την ποιότητα και τη διάθεση που είδαμε πριν τις κάλπες, να τη δούμε από όλους και μέχρι το 2028. Ενωμένοι και δυνατοί για να γίνει πράξη το κοινό όραμα για ένα δήμο πρότυπο. Για μια καλύτερη καθημερινότητα του δημότη. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Και από κει ξεκινάνε τα πάντα σε μικρές κοινωνίες.
Αρκεί να είστε όλοι μαζί. Ενωμένοι με ένα κοινό στόχο.
Άλλωστε όπως λέει και ένα ρητό «Μόνος σου πας πιο γρήγορα. Όλοι μαζί θα πάτε πιο μακριά…».
Μανόλης Χρονάκης