Την απομάκρυνση της εγκατάστασης αποθήκευσης φιαλών υγραερίου, που είναι επικίνδυνη για ατύχημα μεγάλης έκτασης στην κατοικημένη περιοχή της Φοινικιάς Ηρακλείου Κρήτης, ζήτησε ο Μανώλης Συντυχάκης βουλευτής του ΚΚΕ με Επίκαιρή του Ερώτηση που συζητήθηκε σήμερα στη Βουλή, μεταφέροντας την απαίτηση κατοίκων, επαγγελματιών και επιστημονικών φορέων της περιοχής.
Ζήτησε την ακύρωση της σχετικής ΚΥΑ της κυβέρνησης από το 2020, τονίζοντας τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η αδειοδότηση εγκατάστασης αποθήκευσης φιαλών υγραερίου 49,7tn σε κατοικημένη περιοχή.
Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι η υπαίθρια αποθήκη φιαλών υγραερίου κατασκευάζεται δίπλα (5 μέτρα απόσταση) από άλλες εγκαταστάσεις με μεγάλο πυροθερμικό φορτίο και υψηλής επικινδυνότητας (π.χ. εγκαταστάσεις επεξεργασίας και αποθήκευσης ξύλου, κοπής σιδήρου, αλουμινίου, πρατήριο υγρών καυσίμων, πυλώνες υψηλής τάσης κλπ.).
Υπογράμμισε ότι οι αποστάσεις μεταξύ των επιχειρήσεων είναι μικρές, γεγονός που ενέχει τον κίνδυνο για την εκδήλωση ενός φαινομένου "ντόμινο" στην περιοχή, σε περίπτωση ατυχήματος ή φυσικής καταστροφής. Επιπλέον, πέρα από το ότι η εγκατάσταση δεν έχει έξοδο διαφυγής, εφάπτεται στον δημοτικό δρόμο (δημοσίου συμφέροντος) και δεν έχει κυκλοφοριακή σύνδεση, ενώ είναι τέτοια η δόμηση στην περιοχή που θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχουν πρόσβαση πυροσβεστικά οχήματα σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Κατήγγειλε ως πρόκληση το γεγονός ότι η υπό κατασκευή εγκατάσταση αποθήκευσης φιαλών υγραερίου βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής και από τα σπίτια, που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από τον χάρτη σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος. Πρόκειται για κύριες κατοικίες, με μόνιμους κατοίκους, που στην πλειοψηφία τους είναι απόγονοι Μικρασιατών προσφύγων, που εκεί τους δόθηκαν κληροτεμάχια πριν 100 χρόνια.
Επιπλέον, σε απόσταση 7 μέτρων από την εγκατάσταση βρίσκεται η στάση αστικού και σχολικού λεωφορείου, ενώ στον οικιστικό ιστό της περιοχής βρίσκονται και οι εγκαταστάσεις του παιδικού χωριού SOS.
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, που έχουν συνδιαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις από τη δεκαετία του '90 επικαλέστηκε ο Νικόλαος Ταγαράς, υφυπουργός Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, για να αιτιολογήσει την απόφαση της κυβέρνησης της αδειοδότησης ενώ για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, σημείωσε πως χρειάζονται συμπληρωματικές διατάξεις για τη βελτίωσή του.
Αποφεύγοντας πάντως να τοποθετηθεί επί του αιτήματος για ακύρωση της ΚΥΑ, άφησε να εννοηθεί ότι η εγκατάσταση τόνων υγραερίου στην καρδιά κατοικημένης περιοχής θα συνεχίσει να λειτουργεί, αποδεικνύοντας ότι προτεραιότητα και της σημερινής όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι η διασφάλιση των κερδών των επιχειρήσεων και «επενδύσεων» με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των κατοίκων. Αυτό υπογράμμισε εξάλλου και στη δευτερολογία του ο Μ. Συντυχάκης, επισημαίνοντας ότι είναι θέμα πολιτικής βούλησης, την οποία η κυβέρνηση δεν έχει και αποδεικνύει την αντίθεση που υπάρχει μεταξύ επιχειρηματικών συμφερόντων – κράτους και της προστασίας και ασφάλειας του λαού.