Η απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος από τους μαθητές και η ενασχόλησή τους διαρκώς με τη διαδικτυακή τους προβολή , καθώς και με αστεϊσμούς και ελαφρότητες αλλά και κατορθώματα που αφορούν τη σφαίρα του εικονικού και όχι πραγματικού κόσμου, είναι ότι τους παραδώσαμε σαν εξέλιξη και αποβαίνει όπως φαίνεται μοιραία.
Όταν τροφοδοτείς ένα παιδί με κινητό από πολύ μικρή ηλικία και θεωρείς πρόοδο και εξυπνάδα των χειρισμό κουμπιών και την παρακολούθηση αποσπασματικών reel με κενό περιεχόμενο σε ποια πνευματική καλλιέργεια μπορείς να ελπίζεις;
Φτάσαμε στο σημείο πέρα από ένα τίτλο να μην επιδιώκουν τα παιδιά να διαβάσουν ή να μελετήσουν ένα κείμενο , ένα βιβλίο και φυσικά στον τομέα της κατανόησης ενός θέματος να μένουν εμβρόντητα σα να τα χτύπησε η «πλήξη κατακέφαλα».
Οι λέξεις άγνωστες, τα γράμματα πολλά, ο γραφικός τους χαρακτήρας , τοπίο στην ομίχλη και οι αναζητήσεις τους συσχετιζόμενες με βία ,και υπερβολή ώστε η επιβολή και η συναισθηματική απάθεια να αποτελούν τη συγκρότηση του χαρακτήρα τους. Θα παραθέσω εδώ την παρακαταθήκη του στρατηγού Κολοκοτρώνη , όπως είχε δημοσιευθεί στον «Αιών» στις 26 Μαρτίου 1838 , ημέρα Σάββατο.
Ο λόγος είναι απλός. Διαβάζοντας το συνοπτικό κείμενο , θα καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι το όραμα για την πνευματική καλλιέργεια ενός αγωνιστή. Επίσης πόσο κοντά στη νέα γενιά πριν από δυο αιώνες περίπου βρέθηκε ένας άνθρωπος που είχε ιδανικά και όραμα. Αν αυτές οι δυο λέξεις δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο των παιδιών μας σήμερα ας αναλογιστούμε τη δική μας ευθύνη.
«Δοθείτε στις σπουδές σας. Καλύτερα να κοπιάσετε λίγο και να ζήσετε ελεύθεροι στο υπόλοιπο της ζωής σας παρά να περάσετε τα νιάτα σας και να μείνετε αγράμματοι με αποτέλεσμα να σκλαβωθείτε στα γεράματά σας . Ακούτε τις συμβουλές των δασκάλων και των γεροντότερων και λειτουργείτε κατά το γνωμικό (Μίρια ήξευρε και χίλια μάθαινε). Η προκοπή και η μάθηση να μην γίνουν σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας ,αλλά να κοιτάζετε το καλό της κοινότητας και μέσα στο καλό αυτό να βρίσκετε και το δικό σας».
(Το κείμενο είναι με απόδοση στα νεοελληνικά)
Και η παρακαταθήκη με ακριβώς τα δικά του λόγια στην καθαρεύουσα.
« Εγώ, παιδιά μου, των περιστάσεων ένεκα , έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρεση , διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας . Σας είπα όσα ο ίδιος είδα και εγνώρισα , δια να ωφεληθείτε από τα απερασμένα. Της διχόνοιας τα αποτελέσματα είναι κακά ,δια τούτο να τη αποστρέφεστε Και να έχετε ομόνοιαν.»
Συραγώ Χορταριά