Ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών, Ιωάννης Ντίτσας, επεσήμανε ότι «και τα τελειότερα συστήματα ασφαλείας να υπάρχουν, ανθρώπινα χέρια τα χειρίζονται», κατά την κατάθεση στην εξεταστική επιτροπή για «τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών».
Ο κ. Ντίτσας μίλησε για τις προσπάθειες των σιδηροδρομικών για την επίτευξη ασφάλειας, στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού και στη βάση της τήρησης του «Eυαγγελίου», που αποτελεί ο Γενικός Κανονισμός Κίνησης για το προσωπικό. Όπως είπε ο κ. Ντίτσας, τα έργα για τα συστήματα ασφάλειας έπρεπε να έχουν τελειώσει, διότι θα είχαν περιορίσει τα ατυχήματα, ωστόσο, και στα συστήματα αυτά επάνω, «ανθρώπινα χέρια κάνουν τις εργασίες και τις διεργασίες και τις εντολές που πρέπει να δώσουμε για να δουλέψει το σύστημα».
Σε ερώτηση για τις αιτίες του δυστυχήματος στα Τέμπη, ο κ. Ντίτσας τόνισε ότι από αυτά που ακούσαμε και διαβάσαμε, εφόσον είχαν τηρηθεί όλα όσα είπαμε από τον Γενικό Κανονισμό Κίνησης, ίσως να μην είχε γίνει το τραγικό δυστύχημα.
«Και σε εμάς τους σιδηροδρομικούς, είναι πάρα πολύ δύσκολο να διαχειριστούμε αυτό το μεγάλο δυστύχημα και τώρα ακόμη, που κλείνει ένας χρόνος σε έναν μήνα, προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς έγινε. Δεν το χωρά ανθρώπινος νους, να υπάρχει η κυκλοφορία δύο αμαξοστοιχιών στην ίδια γραμμή», υποστήριξε.
Κληθείς να δώσει εξηγήσεις, ανέφερε ότι «κατά τη εκτίμηση που διατύπωσε από την πρώτη στιγμή, (ο σταθμάρχης) ήταν τόσο σίγουρος, ότι τα κλειδιά στην είσοδο της επιβατηγής αμαξοστοιχίας, από τα Παλαιοφάρσαλα προς την Λάρισα, τα είχε στην γραμμή ανόδου προς Θεσσαλονίκη. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Αν είχε γίνει χάραξη δρομολογίου στο σύστημα τοπικού χειρισμού, που είχε και έχει ακόμα ο σταθμός της Λάρισας, δεν υπήρχε περίπτωση. Αυτό είναι το πρώτο ανθρώπινο λάθος που μπορεί να πει κάποιος».
Ερωτηθείς για το τρένο που πήγαινε στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Ντίτσας είπε ότι ο μηχανοδηγός έπρεπε είτε να πάρει το έγγραφο «1001» ή να δεχθεί κλήση, για να κινηθεί από το ρεύμα καθόδου, και σε αντίθετη περίπτωση να σταματήσει την αμαξοστοιχία. Επίσης, πως στη διαδρομή πριν από τη σύγκρουση έπρεπε να έχει αναγγείλει τη διέλευση από συγκεκριμένα σημεία, όπως ο σταθμός «Ευαγγελισμός», ώστε να τα ακούσει ο συρμός που κατέβαινε από Θεσσαλονίκη.