Πολύ… σκόνη έχει σηκώσει το τελευταίο διάστημα η διαβούλευση για το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για τα ομόφυλα ζευγάρια και την δυνατότητα(;) απόκτησης παιδιού μέσω παρένθετης μητέρας.
Οι συζητήσεις είναι άφθονες, οι αντιδράσεις πολύ περισσότερες και γενικότερα ως κοινωνία οδηγούμαστε σε ένα… αδιέξοδο αφού η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Είναι δηλαδή από τις περιπτώσεις που ότι και αν υποστηρίζει κάποιος υπάρχουν επιχειρήματα που μπορεί να σου ανατρέψουν την αρχική σου λογική.
Δεν είναι δηλαδή «μαύρο-άσπρο» αλλά… γκρι και το σίγουρο είναι ότι όποια απόφαση και αν παρθεί θα υπάρχουν γενικότερες αντιδράσεις.
Το χειρότερο όμως ξέρετε ποιο είναι; Ότι, αν κάποιος πάρει θέση, έστω και στο καφενείο, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί «παλαιολιθικός» ή υπέρμετρα εκσυγχρονιστής ανάλογα την θέση που θα πάρει.
Προσωπικά είμαι «αδιάφορος» με το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών (δεν θα το έκανα ποτέ αλλά στηρίζω την ελευθερία του οποιουδήποτε επιλέξει να το πράξει) αλλά συνάμα είμαι και κάθετα αντίθετος με την απόκτηση παιδιού με οποιονδήποτε τρόπο.
Προφανώς οι εποχές αλλάζουν και ουδείς αμφιβάλλει ή αμφισβητεί ότι ζευγάρια του ίδιου φύλου μπορούν να μεγαλώσουν παιδιά σε καλύτερες συνθήκες από ότι τα μεγαλώνουν ετερόφυλοι γονείς, ωστόσο ηθικά και συνειδησιακά δεν αποδέχομαι τον αναπροσανατολισμό του θεσμού της οικογένειας.
Για να φανώ «προοδευτικός» δεν θα πάρω… διαζύγιο από τις αρχές και τις αξίες μου.
Η αντίθεσή μου στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δεν σημαίνει αυτοδικαίως ότι είμαι "ομοφοβικός" ή ότι δεν αποδέχομαι και δεν σέβομαι τους ομοφυλόφιλους. Αυτή είναι μια επιθετική, ισοπεδωτική αντίληψη που προωθείται από συγκεκριμένους κύκλους, η οποία δεν προσφέρει τίποτα ουσιώδες στο δημόσιο διάλογο και συν τοις άλλοις καταπατά το ατομικό μου δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση.
Και εν τέλει τα πράγματα είναι απλά. Ας μην ψηφίζει η Βουλή για ένα τέτοιο σημαντικό ζήτημα που έχει να κάνει με βαθιές ρίζες στην οικογένεια. Έτσι κι αλλιώς δεν τους έχουμε και μεγάλη εμπιστοσύνη ότι θα πράξουν το σωστό. Δημοψήφισμα με ξεκάθαρο δίλλημα θα ήταν η καλύτερη λύση. Ας επιλέξει ο ίδιος ο λαός αν θέλει να μείνει πιστός στις οικογενειακές αξίες ή αν θέλει να κάτι διαφορετικό.
Ότι και να γίνει πάντως, ένα είναι το σίγουρο. Μπαμπάς, Μαμά και Παιδί. Αυτό είναι το φυσιολογικό και το όμορφο… Και δεν θα αλλάξει ποτέ, όποιες αποφάσεις και αν πάρουν…
Μανόλης Χρονάκης