Φτωχότερο από σήμερα το Γάζι μετά το θάνατο του Μιχάλη Μακριδάκη…. πάμπτωχη όμως στο εξής η οικογένεια του, η σύζυγος, τα παιδιά του….
Γιατί όταν ένα παιδί χάνει τον πατέρα του είναι σαν να ραγίζει η καρδιά του σε κάθε χτύπημα της, σε κάθε στιγμή που θυμάται τις στιγμές που πέρασαν μαζί.
Γιατί ο πατέρας είναι πολλά περισσότερα από ένας απλός γονιός. Είναι ο καθοδηγητής, ο φίλος, ο σύμβουλος. Είναι η φωνή της σοφίας και η ασπίδα της προστασίας. Όταν φεύγει, αφήνει ένα κενό που δεν μπορεί να γεμίσει κανένας άλλος.
Την απώλεια του πατέρα τίποτα δεν μπορεί να την αντικαταστήσει…. χάνεις απλά ένα κομμάτι του εαυτού σου και ο πόνος που σε διαπερνά δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις, μόνο αισθήσεις ανέκφραστου θλίψης υπάρχουνε πλέον μέσα σου.
Και είναι άξιος θαυμασμού ο γιος του Μιχάλης Μακριδάκη που με τόσο εύλογες και εύστοχες λέξεις κατάφερε να αποτυπώσει το θρήνο του… ένα θρήνο που δεν μπορεί παρά να ραγίσει καρδιές ειδικά σε εκείνους που έχουν βιώσει την απώλεια του πατέρα…
Δείτε την ανάρτηση του Μάνου Μακριδάκη
35 μέρες μάχης!
Πρώτη φορά σε νίκησε κάτι!
Κάτι όμως μεγάλο και δυνατότερο!
Ο μεγαλύτερος εχθρός τ’ανθρωπου που τόσο ύπουλα γιατί δε μπορούσε αλλιώς σε λύγισε!
Ήσουν πάντα άρχοντας!
Ήσουν πάντα ανοιχτοχέρης!
Ήσουν πάντα αγαπητός σε όλους!
Στη ζωή σου μόνο φίλους είχες και πάντα έλεγες τα πράματα με το όνομα τους!
Για μένα ήσουν και θα είσαι ο Φάρος στη πορεία της ζωής μου.
Είμαι περήφανος για σένα μπαμπά και σου υπόσχομαι ότι θα σταθώ δίπλα στην δίκη μου οικογένεια και στις εγγονές σου όπως με δίδαξες..
Θα προσέχω τη μάνα μας και το Μήνα μας και θα κρατήσω το όνομα σου στη θέση του ψηλά!
Περήφανος για το πάτερα μου, περήφανος για το ΜΙΧΑΛΙΟ ολου του κόσμου !
Καλό Σου ταξίδι..
Σ’ αγαπώ ψυχή της ψυχής μου!
Καλοστραθιά!