Τα παιδιά του Γ.Ε.Λ Γαζίου το υποσχέθηκαν στον πρόωρα χαμένο φίλο τους το Γιώργο Παρασύρη ότι θα κερδίσουν το φετινό σχολικό πρωτάθλημα και τα κατάφεραν.
Στο ρολόι του χρόνου, η αμείλικτη αμμουδιά των λεπτών διέρχεται με απροσδόκητη σιωπή. Η καρδιά μας χτυπά βαριά, καθώς η απώλεια ενός αγγέλου προκαλεί μια ανεπίλυτη αγωνία. Ο Γιώργος που έφυγε πρόωρα από τη ζωή μας άφησε με ένα κενό που κανείς άλλος δεν μπορεί να γεμίσει.
Οι αναμνήσεις του ανθίζουν στο μυαλό μας σαν φωτεινά αστέρια στον νυχτερινό ουρανό. Κάθε χαμόγελο, κάθε γέλιο, κάθε αγκαλιά, είναι μια ανεκτίμητη πετραδάκια στο μονοπάτι της ζωής μας. Και αν και η απώλειά του μας πληγώνει βαθιά, η αγάπη που μοιραστήκαμε μαζί του ακόμη κι αν δεν τον γνωρίσαμε ποτέ παραμένει αναλλοίωτη και αιώνια.
Μέσα από τα μάτια του αγοριού, βλέπουμε την αθωότητα και την αγνότητα που είναι ανίκητες από τον χρόνο. Οι ελπίδες και τα όνειρα του ξεπερνούν τα όρια του τώρα και συνεχίζουν να μας εμπνέουν, όπως έκαναν με τους μικρούς ποδοσφαιριστές του ΓΕΛ Γαζίου, που δεν τον ξέχασαν και έπαιξαν για αυτόν σαν να ήταν εκεί μαζί τους.
Ας θυμόμαστε το Γιώργο με την αγάπη και τον σεβασμό που του αξίζουν. Ας φέρουμε το φως της μνήμης του στις καρδιές μας και ας επιδείξουμε την αγάπη που του έχουμε πάντα. Και ενώ η απώλειά του είναι μια ανεπίλυτη θλίψη, η αφιέρωση μας σε αυτόν θα μας κρατάει πάντα συνδεδεμένους με την αγάπη που μοιραστήκαμε.
Μπράβο στα παιδιά του ΓΕΛ Γαζίου. Και ας συνεχίσουμε να τιμάμε τη μνήμη του με κάθε πράξη αγάπης και καλοσύνης προς τους άλλους.
Αν και δεν είναι πλέον μαζί μας στο φυσικό κόσμο, η παρουσία του αγοριού θα συνεχίσει να λάμπει στις καρδιές μας για πάντα.
Εκεί που βρίσκεται τώρα σε έναν τόπο ειρήνης και γαλήνης, γεμάτος από αγάπη και φως αιωνιότητας και με ένα μεγάλο χαμόγελο απόψε, αφού οι φίλοι του στο ΓΕΛ Γαζίου δεν τον ξέχασαν και έπαιξαν γι αυτόν.
Εμμανουήλ Ανδρέου