Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Στην καρδιά της πόλης του Ηρακλείου, στην Πλατεία Δασκαλογιάννη, εκεί σύχαζαν κάποτε, και για πολλά χρόνια, οι βιοπαλαιστές της ζωής ή αλλιώς οι λουστροί του δρόμου.
Με το κασελάκι τους, γεμάτο με βούρτσες και βερνίκια, περιμέναν υπομονετικά τον πελάτη για να του προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και να βγει το μεροκάματο.
Μεροκάματο λέγοντας εννοούμε δεκάρες και φραγκοδίφραγκα, ίσα, ίσα για τα προς το ζειν.
Σήμερα το επάγγελμα τούτο δεν υφίσταται πλέον… υφίστανται όμως οι συνθήκες που εξακολουθούν να αναγκάζουν τη ζωή να παραμένει το ίδιο δύσκολη, ίσως και κατά πολύ χειρότερη γιατί τότε οι ανθρώπινες ανάγκες ήταν και ανάλογες της οικονομικής σου κατάστασης.
Αντίθετα με το σήμερα που έχεις δεν έχεις ένα ακριβό κινητό το έχεις μεταβάλει σε είδος πρώτης ανάγκης… και δεν καταδέχεσαι κιόλας να γυαλίσεις όχι τα παπούτσια του ξένου μα ούτε καν τα δικά σου…
Φωτογραφία Μ. Ναλετάκης