Πώς φτάνουμε σε αυτή τη χώρα να καταγγέλλουμε αλλά να μην παίρνουμε κανένα ουσιαστικό μέτρο, ενώ η έμφυλη βία καλπάζει και εμείς μετράμε τα γυναικεία θύματα αυτής της τυφλής βίας ,νιώθοντας φρίκη;
Πόσο βοηθάνε τα ίδια τα μέσα και τα ρεπορτάζ με γλώσσα που εισάγει διακρίσεις και προβάλλουν έντονα την ταυτότητα των θυμάτων , παραβιάζοντας την ιδιωτικότητά τους; Αυτό μας ενδιαφέρει; Ή πώς θα πατάξουμε τις γυναικοκτονίες;
Πού είναι τα κέντρα κρίσεων βιασμού ή και παραπομπής σεξουαλικής βίας όταν η υποστελέχωση ακόμα και των αστυνομικών τμημάτων , προκαλεί αβεβαιότητα στα θύματα καθώς φοβούνται ότι δεν υπάρχει δυνατότητα προσφοράς ασφάλειας στις κακοποιημένες γυναίκες;
Ναι υπάρχει έμφυλη βία η οποία επιδεινώνεται με αιτίες τη στυγνή καθημερινότητα που εγείρει τεράστια οικονομικά ζητήματα για τις γυναίκες που θέλουν να χωρίσουν και να απομακρυνθούν από κακοποιητικούς συζύγους ή συντρόφους αλλά δεν έχουν τα προς το ζειν.
Ναι υπάρχει ο όρος γυναικοκτονία καθώς η 28χρονη που έπεσε μαχαιρωμένη ενώ αναζήτησε προστασία από την αστυνομία είναι το πέμπτο κατά σειρά θύμα το 2024 . Οι ανθρώπινες ζωές και δη οι γυναίκες δεν είναι αποκτήματα κανενός και οι σχέσεις δεν είναι παιχνίδια διαδικτύου.
Είμαστε στο μαύρο μεσαίωνα. Είναι γεγονός ότι ενώ η Επιτροπή Συμβουλίου της Ευρώπης GREVIO , χτυπά στη χώρα μας το καμπανάκι για τραγικές ελλείψεις σε δομές. Λειτουργούν μόνο είκοσι δομές φιλοξενίας σε ολόκληρη τη χώρα. Χαρακτηριστικά στο Ηράκλειο αυτή τη στιγμή , ο ξενώνας φιλοξενίας είναι κλειστός , δίχως ανανέωση σύμβασης. Η Επιτροπή Συμβουλίου χτυπά το καμπανάκι καθώς επισημαίνει ότι οι ελληνικές αρχές οφείλουν να παράσχουν στο δικαστικό σώμα την κατάλληλη εκπαίδευση, σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες της βίας στα παιδιά των κακοποιημένων γυναικών.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η κοινή ευθύνη ανατροφής των παιδιών μπορεί να είναι ένα μέσο για τον δράστη να συνεχίσει να διατηρεί τον έλεγχο και την κυριαρχία στη μητέρα και τα παιδιά της και να ασκεί βία εναντίον τους.
Σε αυτή τη χώρα η βία των παιδιών από κάπου ξεκινά και σίγουρα δεν είναι τα σχολεία που νοσούν καθώς προσπαθούν να θεραπεύσουν τον ψυχισμό , επιθετικών παιδιών. Όμως η βία που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε νοσηρά περιβάλλοντα τα σπρώχνει να υιοθετούν τον μόνο κώδικα επικοινωνίας που έχουν γνωρίσει στο στενό τους περιβάλλον.
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ
Σε αυτό το άρθρο είναι σημαντικό να αναφερθούμε στα Red Flags , τις συμπεριφορές που ο κακοποιητικός σύντροφος εκδηλώνει και που τα σημάδια τους υπάρχουν εκεί εξαρχής αλλά κάποια από αυτά τα αιτιολογούμε ως ενδείξεις υπερβολικής αγάπης και πάθους. Είναι τραγικό να πείθουμε ή να πειθόμαστε και να δικαιολογούμε αρρωστημένα σύνδρομα που δεχόμαστε από αδυναμία ή εγωπάθεια. Αδυναμία ή εγωπάθεια είναι και τα μόνα ελαττώματα για τα οποία μπορεί κάποιος να κατηγορήσει μια γυναίκα που υφίσταται ακόμα και το έγκλημα .
Red Flags είναι τα ακόλουθα : Επιδιώκει την ολοκληρωτική προσοχή σου και δεν δέχεται ότι έχεις ενδιαφέροντα, φίλους και οικογένεια. Σταδιακά κυριαρχεί στο χώρο σου, στο χρόνο σου , ακόμα και στις καθημερινές συνήθειές σου , κατηγορώντας τους φίλους σου, βρίσκοντας ελαττώματα στις συμπεριφορές των δικών σου, ενώ η κοινωνική σου ζωή συρρικνώνεται και η θλίψη αλλά και η απορία κυριαρχούν.
Τα ενδιαφέροντα και ο προσωπικός σου χρόνος γίνονται κόκκινο πανί για εκείνον ενώ σε παρακολουθεί και εμφανίζεται εκεί που δεν τον περιμένεις κατηγορώντας σε ότι αδιαφορείς για εκείνον και τη σχέση σας,
Σταδιακά σε κάνει να νιώθεις άσκημα καθώς οτιδήποτε σε απασχολεί είναι μηδαμινό μπροστά στα δικά του θέματα , αλλά δε χάνει και την ευκαιρία ακόμα και για τα πιο ασήμαντα να σε προσβάλλει και να μειώνει την προσωπικότητα σου.
Η κυριαρχία του στις προσωπικές στιγμές είναι απόλυτη και η άρνησή σου μπορεί να εγείρει κακοποίηση, ενώ σου δίνει την αίσθηση ότι όλα αυτά γίνονται γιατί ενώ εκείνος σε ποθεί και σε αγαπά τρελά , εσύ μάλλον τον απατάς με κάποιο τρόπο.
Όπως καταλαβαίνεις η εξόντωση , συναισθηματική, ψυχική κα σωματική, που βιώνεις δεν είναι αγάπη, δεν είναι πόθος , είναι ψυχική διαταραχή και μη γελιέσαι ψάξε το , την έχει επιδείξει πολλές φορές σαν επαναλαμβανόμενο μοτίβο στο παρελθόν.
Τώρα ξέρεις εσύ. Έως ότου αυτή η πολιτεία , όταν γίνεται μήνυση , να ασκεί κάθε μέσο προκειμένου να προστατεύσει και όχι για λίγες μέρες τη γυναίκα . Έως ότου τα πρωτόκολλα , όπως το «σηκώνουμε το ακουστικό και παίρνουμε τον εισαγγελέα , όταν φτάνει η καταγγέλλουσα στο αστυνομικό τμήμα για να αντιμετωπιστεί ένα καθ έγκληση έγκλημα , να παρθεί κατάθεση και να ζητηθεί η προσαγωγή του δράστη» , άραγε έγιναν όλες αυτές οι διαδικασίες στην περίπτωση της Κυριακής ;
Τώρα ξέρεις εσύ όταν απευθύνεσαι στην αστυνομία, ότι δεν το κουνάς από εκεί αν δε σε πάνε σε ασφαλή χώρο για εσένα και το παιδί σου , ότι δεν χαρίζεσαι και κάνεις μήνυση την οποία έπειτα δεν αποσύρεις , ούτε με απειλές , ούτε με παρακάλια, ούτε για τον κοινωνικό περίγυρο, εξάλλου όποιος νοιάζεται για εσένα σε υποστηρίζει.
Τώρα ξέρεις εσύ , ότι είναι πρόβλημα της διοίκησης να υπάρχουν δομές, να γνωρίζουν οι δικαστές ότι χρέος της δικαιοσύνης είναι η προστασία του αδύναμου, ότι αν τα αστυνομικά τμήματα είναι μόνο τοίχοι χωρίς προσωπικό είναι χρέος τους να επιδιώκουν τη στελέχωσή τους με κάθε τρόπο.
Προσπάθησε να νιώσεις την αξία σου, να αγαπήσεις τον εαυτό σου και η δύναμή σου να κυριαρχήσει τις κάθε αδυναμίας που ενδέχεται να σε μετατρέψει σε θύμα όχι ενός τρελού, δε θα τους βγάλουν όλους τρελούς, απλά ενός κακού και επικίνδυνου ανθρώπου.
Συραγώ Χορταριά