Το Πάσχα θεωρείται ως η σημαντικότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης κατά τη διάρκεια της οποίας οι πιστοί γιορτάζουν την ανάσταση του Χριστού. Έχει συσχετισθεί με την έννοια της θυσίας, της αναγέννησης και της ελπίδας, καθώς και με τον ερχομό της άνοιξης.
Η άνοιξη έχει τα περισσότερα και αρωματικά λουλούδια. Μερικά από αυτά έχουν συνδεθεί με την γιορτή του Πάσχα και καθένα έχει το δικό του ιδιαίτερο συμβολισμό και παράδοση.
Στην ελληνική μυθολογία υπάρχουν διάφορα σύμβολα πίσω από την ύπαρξή τους. Από τη γέννηση έως το θάνατο, από την αθωότητα ως το πάθος, τα λουλούδια έχουν πολυάριθμες ερμηνείες και επιπτώσεις σε μύθους και θρύλους της αρχαίας Ελλάδας.
Τα παρακάτω πανέμορφα φυτά, ανθίζουν όλα κοντά στο Πάσχα!
Κουτσουπιά: Το Δένδρο του Ιούδα
Η κουτσουπιά (Cercissiliquastrum) είναι το είδος που αποκαλείται ως «Δένδρο του Ιούδα», που όμως προέκυψε από λάθος μετάφραση, καθώς κανονικά είναι «δένδρο της Ιουδαίας».Το είδος πολλές φορές μπερδεύεται με την πασχαλιά και είναι εξαιρετικό καλλωπιστικό.
Θεωρείτε από πολλούς το δέντρο από όπου κρεμάστηκε ο Ιούδας, μετά την προδοσία του. Επειδή όμως ο κορμός του δέντρου είναι ευλύγιστος, ο Ιούδας δεν ξεψύχησε αμέσως. Έμεινε κρεμασμένος για τρεις μέρες. Λέγεται ότι το δέντρο κοκκίνησε από τη ντροπή του, επειδή συνδέθηκε η ύπαρξή του με τον Ιούδα.
Αγκάθι της Ιερουσαλήμ η Αγκάθι του Χριστού
Το Παλιούρι (Paliurusspina-christii), όπως είναι η ονομασία του, είναι ένα εντυπωσιακό κακτοειδές που έχει πολλά αγκάθια και χαρακτηριστικά μικρά λουλούδια σε διάφορα χρώματα. Τα κόκκινα λουλούδια είναι τα πιο συνηθισμένα και υπάρχουν ακόμα ποικιλίες με κίτρινα, λευκά, πράσινα, ροζ, πορτοκαλί αλλά και δίχρωμα άνθη.
Το αγκάθι του Χριστού έχει καταγωγή από την Μαδαγασκάρη. Εισήχθη στην Μέση Ανατολή από τους αρχαίους χρόνους και ο μύθος την συνδέει με το αγκάθινο στεφάνι του Χριστού, εξαιτίας των πολύ μυτερών αγκαθιών του, από τα οποία θεωρήθηκε, ότι φτιάχτηκε αυτό το στεφάνι.
Κρίνοι
Στους Λειψούς, βρίσκεται ο ναός της «Παναγίας του Χάρου». Ονομάστηκε έτσι γιατί στην εικόνα η Παναγία κρατάει στα χέρια της τον Μονογενή Υιό της πάνω στο Σταυρό, με το «Χάρο» να του έχει πάρει τη ζωή. Γι’ αυτό και λέγεται «Παναγία του Χάρου».
Η ιστορία με τα τους κρίνους και την εικόνα της Παναγίας έχει ως εξής: Τον Απρίλη του 1943 κάποια κοπέλα έκοψε άσπρους κρίνους και τους έβαλε επάνω σ’ αυτήν την εικόνα. Oι κρίνοι μετά από λίγες ημέρες ξεράθηκαν. Πέρασαν εβδομάδες, μήνες αλλά οι ξεροί κρίνοι κατά τρόπο θαυμαστό άρχιζαν κάπου κάπου να βγάζουν μπουμπούκια. Ιδίως τον Ιούλιο. Στις 23 Αυγούστου, ημέρα εορτής του Ναού, στα Εννιάμερα, άνοιξαν σαν τέλειοι κρίνοι.
Σύμφωνα με άλλη παράδοση, τις τελευταίες ώρες της ζωής του Χριστού, άνθιζαν κρίνοι κάθε φορά που ο ιδρώτας του Ιησού έπεφτε πάνω στο χώμα.
Το Ρόδο της Ιεριχούς
Το Ρόδο της Ιεριχούς ή Ρόδο της ερήμου ή φυτό της Νεκρανάστασης είναι από τα πιο εντυπωσιακά φυτά που συναντάμε παγκοσμίως.Εχει την ιδιότητα να μην “πεθαίνει” ποτέ αφού μπορεί να επιβιώνει για χρόνια σε απόλυτη ξηρασία και να ξαναζωντανεύει μέσα σε μερικές ώρες με λίγο νερό! Συμβολίζει την αιωνιότητα και το άφθαρτο. Αυτό το φυτό συνδέεται με την ανάσταση και την αθανασία, γιατί δεν μαραίνεται ποτέ. Ζωντανεύει και ανοίγει μέσα στο νερό και όταν είναι έξω από το νερό κλείνει χωρίς να μαραθεί. Φέρνει καλοτυχία και εκπλήρωση επιθυμιών.
Ο μύθος λέει πως το ρόδο συντρόφευε την Παναγιά στο μοναχικό ταξίδι που έκανε από τα Ιεροσόλυμα μέχρι την Αίγυπτο. Το ρόδο από σεβασμό στην Παναγία άνοιγε κάθε φορά που αυτή έκανε στάση και στη συνέχεια έκλεινε για την ακολουθήσει, όταν συνέχιζε το δρόμο της. Η Παναγία δάκρυσε από συγκίνηση και τα ρόδα άνοιξαν από τα δάκρυα της.Εκείνη τα ευλόγησε να μην πεθαίνουν ποτέ.
Η παπαρούνα
Η παπαρούνα είναι ένα φυτό συνδεδεμένο με την ελληνική γη, το Πάσχα και την Άνοιξη. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν το ιερό φυτό της Θεάς Δήμητρας.
Φυτρώνοντας σαν παράσιτο ανάμεσα στα σιτηρά έκανε αισθητή την παρουσία της Θεάς στα ανοιξιάτικα σπαρτά. Ήταν απαραίτητο στοιχείο και στα Ελευσίνια Μυστήρια όπου οι συμμετέχοντες στόλιζαν τα αγάλματα της θεάς με άνθη παπαρούνας.
Η χριστιανική παράδοση θέλει την παπαρούνα να φυτρώνει κάτω από το σταυρό του Χριστού. Κατά τη διάρκεια της Σταύρωσης, οι σταγόνες από το αίμα του που έπεφταν πάνω στα πέταλα της, μετέτρεψαν τις παπαρούνες από άσπρες που ήταν πριν σε κατακόκκινες.
Πασχαλιά
Τα άνθη της έχουν μοναδική μορφή: σχηματίζουν ένα μεγάλο ολάνθιστο κλαδάκι.Το χαρακτηριστικό αυτό σχήμα της Πασχαλιάς την καθιστά ένα από τα πιο εύκολα αναγνωρίσιμα ανοιξιάτικα λουλούδια. Σύμφωνα με την παράδοση, πρώτη από όλους ξυπνούσε η Πασχαλιά, προτού σηκωθούν από το λήθαργο του χειμώνα τα υπόλοιπα βοτάνια.
Μια μέρα όμως, σαν ο ήλιος ξύπνησε κρυμμένος πίσω από μαύρα σύννεφα, η πασχαλιά στολισμένη περίμενε το θαυμασμό και την παρέα των άλλων φυτών αλλά μάταια. Μια γενική κατήφεια επικρατούσε και τα υπόλοιπα φυτά ήταν βουβά και μαραμένα. Γύρεψε εξηγήσεις και τότε έμαθε το τραγικό μαντάτο, πως ο Χριστός πέθαvε πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου. Όλη η φύση μοιρολογούσε κι αυτή καμάρωνε χωρίς ντροπή; Αμέσως ντύθηκε πένθιμα κι από λευκά που ήταν μέχρι τότε τα άνθη της έγιναν μοβ. Από τότε πρώτη θυμίζει στους ανθρώπους πως πλησιάζει το Πάσχα.