Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ανεξάρτητης Διαβίωσης (5 Μαΐου) αφορά τα Άτομα με Αναπηρία και καθιερώθηκε το 2013 από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σκοπός της είναι αφενός η γνωριμία του κοινού με τη ζωή των ΑμΕΑ και αφετέρου η ανάδειξη της ανάγκης για αλλαγές σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.
Το θεμελιώδες δικαίωμα της ανεξάρτητης διαβίωσης για τα άτομα με αναπηρία, κατοχυρώνεται στο άρθρο 19 της Σύμβασης των Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και αντικατοπτρίζει τη γενικότερη φιλοσοφία που διαπνέει το σύνολο της Σύμβασης. Σηματοδοτεί την οριστική μετάβαση από το ιατρικό μοντέλο θεώρησης της αναπηρίας στο κοινωνικό μοντέλο και αντανακλά πλήρως τη δικαιωματική προσέγγιση.
Όπως ορίζεται ρητά στη Σύμβαση, τα άτομα με αναπηρία έχουν το δικαίωμα να ζουν στην κοινωνία με ίσους όρους και να τους παρέχονται ίσες ευκαιρίες με όλους τους υπόλοιπους πολίτες.
Η διαβίωση των ατόμων με αναπηρία βασίζεται κυρίως στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την άτυπη υποστήριξη της οικογένειας με αποτέλεσμα, λόγω περιορισμένων κεφαλαίων, ειδίκευσης και δυνατοτήτων να στερούνται την απαιτούμενη μέριμνα.
Τα άτομα με αναπηρία γνωρίζουν καλυτέρα από τον καθένα τις ανάγκες και τις ενδεδειγμένες λύσεις στα προβλήματα τους. Γι’ αυτό είναι απολύτως αναγκαία η οργάνωση, αλληλοϋποστήριξή και η εκπαίδευση από το διαμερισμό των εμπειριών τους με σκοπό την ευημερία τους.
Τι είναι η Ανεξάρτητη Διαβίωση;
Η Ανεξάρτητη Διαβίωση είναι η απτή εφαρμογή πολιτικών που στοχεύουν στην βελτίωση της ζωής των ατόμων με αναπηρία και που βασίζονται στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του, όπως αυτή δύναται να επιτευχθεί με τον συνδυασμό ατομικών και κοινωνικών παραγόντων που τους επιτρέπουν να ελέγχουν την ίδια τους τη ζωή.
Όπως προκύπτει από τη Σύμβαση, ως κρίσιμα στοιχεία του δικαιώματος στην ανεξάρτητη διαβίωση θεωρούνται τα εξής:
α) η δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού και ελεύθερης επιλογής του τρόπου διαβίωσης τους,
β) η ύπαρξη και διαθεσιμότητα των απαιτούμενων υποστηρικτικών υπηρεσιών για την ουσιαστική εξασφάλιση της ανεξάρτητης διαβίωσης,
γ) ο θεσμός του προσωπικού βοηθού ως μέτρο εξατομικευμένης υποστήριξης που επιτρέπει την πραγματική εφαρμογή του δικαιώματος ανεξάρτητης διαβίωσης,
δ) η δυνατότητα για τα άτομα με αναπηρία ίσης πρόσβασης στις υπηρεσίες που απευθύνονται στο γενικό πληθυσμό.
Η ανεξάρτητη διαβίωση έχει κατακτηθεί τόσο ως στάση ζωής όσο και στην πράξη σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, έχοντας στον πυρήνα των παρεχόμενων υπηρεσιών της τον προσωπικό βοηθό για εκείνα τα άτομα με αναπηρία που τον χρειάζονται.
Φωτό:αρχείου