Ο Φάρος του Ακρωτηρίου του Αγίου Ιωάννη ή Αφορεσμένου βρίσκεται 27χλμ βόρεια του Αγίου Νικολάου, στην περιφέρεια του χωριού Βρουχάς και κοντά στο Αιολικό Πάρκο στη Μπάμπουρα.
Στο φάρο οδηγεί βατός χωματόδρομος που ξεκινάει από το αιολικό πάρκο και στη συνέχεια με σύντομο μονοπάτι που διέρχεται παράλληλα με τους γκρεμούς (παλαιότερα υπήρχε μόνο το μονοπάτι). Το άγριο τοπίο της περιοχής είναι χαρακτηριστικό της Κρήτης, με γυμνά βουνά, απόκρημνες ακτές και πολύ αέρα.
Ο φάρος κτίστηκε το 1864 από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων στη θέση που προϋπήρχε πύργος, ενώ εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1912. Μεγάλο του τμήμα έχει καταρρεύσει σήμερα, ενώ και το υπόλοιπο κτίριο είναι έτοιμο να σωριαστεί αν δεν επέμβει η πολιτεία άμεσα.
Δίπλα στο φάρο υπάρχει μια λαξευτή σπηλιά, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως σκοπιά. Στην κορυφή του λόφου όπου είναι κτισμένος ο φάρος υπάρχουν τα ερείπια βίγλας (σκοπιάς) που αποτυπώνεται σε ενετικούς χάρτες του 1590 και ήταν ενταγμένη στο Παγκρήτιο δίκτυο των σκοπιών.
Η ιστορία του φάρου και η κατάρα
Την ονομασία Αφορεσμένος την πήρε από την κατάρα που συνόδευε τον Καιάφα, ο οποίος σταύρωσε τον Χριστό.
Όταν ξεκίνησε να πάει στην Ρώμη για να συναντήσει τον Καίσαρα, αρρώστησε βαριά και πέθανε εν πλω.
Επειδή η ασθένεια του ήταν μολυσματική και ήταν και άτομο με αξίωμα έπρεπε να ταφεί κι έτσι το πλοίο του σταμάτησε στην Κρήτη στον μικρό όρμο του Μεραμπέλλου, αφού προηγουμένως ταλαιπωρήθηκαν άγρια όσοι ναύτες του είχαν επιζήσει, μια και η θάλασσα φούσκωσε απότομα με το που προσέγγισαν.Επειδή δε ήταν άρχοντας έπρεπε να θαφτεί κανονικά. Φτάνοντας οι ναύτες του στην Κρήτη προσέγγισαν τον μικρό όρμο της Χωματίστρας, αλλά η θάλασσα φούσκωσε απότομα. Παρόλα αυτά οι ναύτες κατάφεραν να βγουν στην ακτή και να θάψουν τον Καϊάφα.
Έγινε η ταφή του στο ακρωτήρι του Αγίου Ιωάννου αλλά ο θρύλος λέει πως "Επτά φορές τον έθαψαν, αλλά η γης τον ανεξέρνα (απέβαλε) άλυωστο και μαύρο σαν τον Κάη, για το μεγάλο κακό πώκαμε, που καταδίκασε το Χριστό". Έκτοτε η θάλασσα στην περιοχή δε σταμάτησε να λυσσομανά.
Το ακρωτήριο έτσι ονομάστηκε «αφορεσμένος» επειδή εκεί είναι θαμμένος αυτός που σταύρωσε τον Χριστό και η θάλασσα δεν ηρέμησε από τότε. Μάλιστα πολλοί ναυτικοί οδηγοί του 19ου αιώνα πρότειναν στους καπετάνιους να πλέουν ένα μίλι στα ανοικτά του ακρωτηρίου.