Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Η κάπνα του τσιγάρου χορεύει στην ατμόσφαιρα αφήνοντας έναν απαλό καπνό να πλάθει περίτεχνα σχήματα…
Οι φωνές των ανθρώπων γέμιζαν τον χώρο, αφηγούμενες ιστορίες απότις αναμνήσεις μιας εποχής που η ζωή άγγιζε την απλότητα και την αλήθεια…. όλοι από μια ιστορία, ο κάθε ένας τη τη δική του ιστορία, τα δικά του όνειρα, τις δικές του ανησυχίες.
Η καθημερινή, αγαπημένη συνήθεια της παρέας ήταν να συναντιούνται στο καφενείο μετά τη δουλειά τους. Καθένας βέβαια κουβαλούσε μαζί του τον κάματο της ημέρας αλλά μόλις περνούσε τη μαγική πόρτα , η ζεστασιά της παρέας τον άγγιζε σαν αγκαλιά.
Κάθε ένας στην παρέα είχε το δικό του μοναδικό τρόπο να συμβάλει στην ατμόσφαιρα, κάνοντας το καφενείο να μοιάζει σαν ένα μικρό θέατρο ζωής.
Τύλισος 1960:Παρέα ηλικιωμένων σε καφενείο του χωριού
(επιχρωματισμένη φωτογραφία)
Από αριστερά: Μιχάλης Γιανναδάκης, Δημήτρης Στεφανάκης, Μανώλης Χατζηδάκης(Θοδωρομανώλης), Δημήτρης Κουβίδης, Μανώλης Σπυριδάκης, Ευτύχιος Βασιλάκης
Πίσω διακρίνεται ο Ζαχάρης Χατζηδάκης