Η πατρίδα είναι μια έννοια που ερμηνεύεται διαφορετικά από κάθε άτομο και κάθε κοινωνία. Μπορεί για κάποιους να είναι συνδεδεμένη με την ανάπτυξη και τα οικονομικά οφέλη που προσφέρει. Για άλλους, είναι η ελευθερία του λαού και η αξιοπρέπεια. Κάποιοι μπορεί να αναφέρονται σε έννοιες όπως το "ανόθευτο αίμα" και τα "απροσπέλαστα σύνορα".
Ωστόσο, θέλω να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά την έννοια της πατρίδας. Να την βλέπουμε ως τον τόπο που ζούμε, εργαζόμαστε, αναπνέουμε και απολαμβάνουμε τη φύση. Τα καθαρά νερά, τα δέντρα, τα ζώα – όλα αυτά αποτελούν την πανίδα που προσφέρει ζωή και εμείς αποτελούμε μέρος αυτής. Είναι η δυνατότητα να ξεκουραστούμε, να αναπνεύσουμε.
Αλλά τι μένει όταν η φωτιά καίει για μία εβδομάδα και η γη είναι καμένη; Εμείς, οι πολλοί, τι αντιμετωπίζουμε; Δυστυχώς, δεν θα έχουμε κέρδος, μόνο απώλειες θα μετρήσουμε.
Γιατί, όταν χάνεις το περιβάλλον σου, πεθαίνεις. Η καμένη γη, τα μολυσμένα νερά και το κατεστραμμένο έδαφος θα μας κάνουν να νοσήσουμε. Αυτό είναι τόσο ψυχικό όσο και σωματικό. Όταν το περιβάλλον είναι μολυσμένο, το σώμα μας αρρωσταίνει βαριά. Αν δεν μας κατατρέξει η απόγνωση, η καταστροφή θα χτυπήσει αλλιώς.
Η καταστροφή της φύσης είναι μια αργή και ανησυχητική μορφή θανάτου. Χρειάζονται δεκαετίες για να αναδιαμορφωθεί το δάσος. Ο χρόνος θα δείξει αν οι "επενδύσεις" που έχουν γίνει είναι αποτελεσματικές.
Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως πρέπει να προστατεύσουμε το περιβάλλον μας. Να διασφαλίσουμε την προστασία από πυρκαγιές και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής