Αναμφίβολα μία από τις γυναίκες που τιμούν το φύλο τους και αποδεικνύουν ότι ούτε η Επιχειρηματικότητα, ούτε η Πολιτική είναι ανδρικό "προνόμιο" είναι η Ελένη Βατσινά.
Η βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ μιλά στον «Μαλεβιζιώτη» για τη θέση της γυναίκας σήμερα αλλά και το πως οραματίζεται το μέλλον.
– Είστε ικανοποιημένη από τη θέση της γυναίκας σήμερα;
Αναγνωρίζω ότι έχουν γίνει – όχι βήματα, αλλά – άλματα, όμως ακόμη έχουν πολύ "δρόμο" μπροστά μας μέχρι να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κατακτήσει την ισότητα. Τα έμφυλα στερεότυπα, δυστυχώς, επιβιώνουν και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, όμως ευτυχώς με το πέρασμα του χρόνου "ξεθωριάζουν". Για αυτό και μπορώ να είμαι αισιόδοξη ότι κάποια στιγμή και η ελληνική κοινωνία θα αντιληφθεί βαθιά μέσα της ότι το "άλλο οι γυναίκες" δεν έχει καμία απολύτως βάση.
Όταν καταφέρουμε να φτάσουμε στο σημείο που δε θα χρειάζεται να υπενθυμίζουμε ότι άνδρες και γυναίκες είναι ίσοι, τότε θα έχουμε πραγματικά καταφέρει το άλμα στο μέλλον που έχουμε ανάγκη.
– Δυστυχώς οι γυναικοκτονίες αυξάνονται και πληθαίνουν, τα κρούσματα βίας, καταπίεσης και κακοποίησης σε βάρος γυναικών ομοίως. Τί πρέπει να γίνει;
Νομίζω ότι η Κυβέρνηση έχει αποτύχει να συμβάλει στην εξάλειψη της ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιων. Το φαινομενο έχει λάβει μορφή μάστιγας και η Κυβέρνηση με μόνη την επαύξηση των ποινών θεωρεί ότι χρυσώνει το χάπι σε μια κοινωνία που αντιδρά.
Δεν μπορείς να παλέψεις την βία μόνο με την απειλή φυλάκισης. Λέτε να μη γνωρίζει κάποιος που σκοτώνει τη γυναίκα του ότι θα πάει στη φυλακή;
Υπάρχει απουσία κοινωνικής αρωγής στην οικογένεια ή τη γυναίκα που χρήζει βοήθειας. Υπάρχει έλλειψη παιδείας, υπάρχει φόβος και υπάρχει απουσία ενός πλαισίου εμπέδωσης του ότι καμία δεν είναι πραγματικά μόνη αν μιλήσει. Μόνη είναι αν σιωπήσει.
Όσο ολα αυτά παραλείπονται, τόσο δεν θα πατάσσονται τα φαινόμενα στη "ρίζα" τους.
– Σε ποια πεδία υπάρχουν ακόμη διακρίσεις και στερεότυπα;
Θα έλεγα ψέματα αν δεν παραδεχόμουν ότι, ακόμη κι αν δεν είναι κραυγαλέο, η διατύπωση των διακρίσεων υπάρχει. Ελάχιστες φορές στους χώρους εργασίας δεν υπάρχει διάκριση κατά των γυναικών. Είναι αναμφίβολα ένα κατάλοιπο παλαιών αντιλήψεων. Υπάρχουν όμως καταγεγραμμένες και σε επίσημα στοιχεία μισθολογικών ανισοτήτων σε βάρος των γυναικών.
Οι γυναίκες όμως είναι εκείνες που, και στην οικογένεια, θεωρείται εν πολλοίς αυτονόητο, ότι επωμίζονται μεγαλύτερη ευθύνη στο σπίτι και την ανατροφή των παιδιών, ακόμη κι αν εργάζονται με πλήρη απασχόληση. Θεωρείται αυτονόητο ότι αν κάποιος από ένα ζευγάρι χρειαστεί να μείνει στο σπίτι ή να εργαστεί part time, θα είναι η γυναίκα, θυσιάζοντας την επαγγελματική της σταδιοδρομία και την οικονομική της ανεξαρτησία.
Μιλάμε για αντιλήψεις που σήμερα υπάρχουν αλλά είναι χρέος μας, να τις υπογραμμίζουμε για να εκλείψουν. Όταν τα καταφέρουμε, τότε θα μιλάμε για ουσιαστική ισότητα.
– Τί σημαίνει η 8η Μαρτίου για εσάς;
Σίγουρα δεν είναι μέρα για λουλούδια, τυπικά "χρόνια πολλά" και νυχτερινές εξόδους! Οι σύγχρονες γυναίκες μπορούν να απολαμβάνουν μία έξοδο ή να λαμβάνουν λουλούδια, οποιαδήποτε ημέρα του χρόνου. Η 8η Μαρτίου είναι μέρα διεκδίκησης και υπενθύμισης ότι η Ισότητα είναι ένας διαρκής στόχος. Είναι μια ευκαιρία να εξετάσουμε το πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες για να πετύχουμε την ισοτιμία και τον σεβασμό σε εμάς τις ίδιες, στις μητέρες, στις κόρες μας, στις συνεργάτιδές μας, αλλά και στις γυναίκες που κακοποιούνται, καταπιέζονται και είναι σε ευάλωτη θέση, μην μπορώντας να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.