Η αμερικανικής εμπνεύσεως Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Με δώρα απ’ όλη την οικογένεια τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς.
Η Γιορτή του Πατέρα, η οποία φέτος είναι την Κυριακή, 20 Ιουνίου, ξεκίνησε να γιορτάζεται πριν από περίπου 110 χρόνια σε μια μικρή πόλη της Αμερικής και γρήγορα πέρασε τα σύνορα.
Η Αμερικανίδα Sorona Smart Dodd εμπνευσμένη από την καθιέρωση παγκόσμιας ημέρας γιορτής της μητέρας το 1910 θέλησε να τιμήσει και τον πατέρα της.
Αυτός ήταν και ο πρώτος εορτασμός παγκοσμίως.
Ο πρώτος εορτασμός της Ημέρας του Πατέρα έγινε στις 19 Ιουνίου 1910 στο Σπόκεν της πολιτείας Γουάσινγκτον, όπου ζούσε η οικογένεια Σμαρτ. Παρέμεινε ένα γεγονός τοπικής σημασίας για πολλά χρόνια μέχρι το 1966, οπότε ο τότε αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον με διάταγμά του ανακήρυξε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα.
Έκτοτε καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της και συνεχίζεται κάθε χρόνο να ακολουθεί τη γιορτή του Μαΐου για τη μητέρα με μία αντίστοιχη γιορτή τον Ιούνιο για τον Πατέρα.
Στην Ευρώπη η μέρα εορτασμού διαφέρει από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα στην Ιταλία, Ισπανία, και Πορτογαλία, γιορτάζεται στις 19 Μαρτίου, ημέρα του Αγίου Ιωσήφ στην Καθολική εκκλησία.
Στη Γερμανία γιορτάζεται την ημέρα της Αναλήψεως και αρχικά συνδεόταν με την οικογενειακή έξοδο στη φύση και τη γιορτή της μπύρας.
Με τη μέρα να είναι αφιερωμένη στον πατέρα, αποδίδεται τιμή για την μεγάλη και σημαντική προσφορά του.
Παρ’ όλα αυτά η αφιερωμένη γιορτή στον Πατέρα είναι λιγότερο δημοφιλής από την γιορτή της μητέρας.
Ο Πατέρας, άγρυπνος φρουρός της οικογένειας, στυλοβάτης της λογικής, ο κατ’ εξοχήν αγωνιστής για την εξασφάλιση των απαραίτητων, κυρίως παλαιότερα, αλλά και σήμερα σε πολλές των περιπτώσεων.
Ο Πατέρας πρώτος θα μεταδώσει τις πρώτες γνώσεις στα παιδιά του και θα τα διδάξει κυρίως με το παράδειγμά του. Εκείνος θα τα σωφρονίσει με τη συμπεριφορά του και τον τρόπο του.
Πρόσωπο που χρήζει το σεβασμό και την εκτίμησή μας, πρόσωπο άξιο της ευγνωμοσύνης μας.
«Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου για να γίνεις μακροχρόνιος επί της γης». σημειώνει μια από τις εντολές ( Έξοδος Κ19).
Το βέβαιον είναι ότι καλός πατέρας δεν γίνεσαι από τη μια στιγμή στην άλλη, είναι κάτι που το παλεύεις και το κερδίζεις μέρα με την ημέρα.
Ο καλός πατέρας ξέρει να ακούει, ξέρει να βρίσκει χρόνο για τα παιδιά του και να παίζει μαζί τους.
Αγωνίζεται εντίμως και αξιοπρεπώς. Είναι εκείνος που ξεχνά την κούραση της μέρας και παραμερίζει τις πίκρες της ζωής στη θέα των μελών της οικογένειας του.
Φίλος των παιδιών του, ακριβοδίκαιος κριτής των όποιων αντιδικιών τους, αλλά και ειρηνοποιός.
Δίνει αγάπη. Πολλή αγάπη.
Έχει υπομονή και ψυχραιμία. Δεν χάνει τον έλεγχο όταν είναι μαζί με τα παιδιά του. Τα περιβάλλει με την ασπίδα της σιγουριάς του. Αλλά τους δίνει και ελευθερία. Ελευθερία τόση, όση χρειάζεται, ούτε λιγότερη, ούτε περισσότερη.
Δεν λύνει τα προβλήματα των παιδιών του, αλλά τους δείχνει πώς να τα λύνουν μόνα τους.
Ο καλός πατέρας ξέρει ότι η ευτυχία κρύβεται στις λεπτομέρειες, στα μικρά πράγματα, στις στιγμές.
Μα πάνω απ’ όλα ο καλός πατέρας ξέρει να συγχωρεί.
Ένας εκ των θεμελιωτών της κοινωνικής ψυχολογίας ο Τζορτζ Χέρμπερτ συνήθιζε να λέει ότι «ένας πατέρας αξίζει περισσότερο από εκατό δασκάλους».
Δεν υπάρχουν κανόνες για να γίνεις καλός πατέρας, η ίδια η ζωή σε χτίζει αρκεί να το θες.
Πατέρας!
Ο παγκόσμιος εορτασμός είναι μια μέρα που ο καθένας μας σκέφτεται το δικό του μπαμπά.
Όσοι είναι τυχεροί, θα είναι σε θέση να του αποδώσουν την οφειλόμενη τιμή.
Οι υπόλοιποι που ο χρόνος σταμάτησε για τον πατέρα τους, υπάρχει πάντα και παντού η σκιά του, μια ευλαβική αναπόληση, ένα κερί, ένα λουλούδι.
Ναι αυτή είναι η σωστή λέξη που σε κάνει να πέφτεις 10 φορές και να σηκώνεσαι 11. Η πιο γλυκιά λέξη στον κόσμο, η λέξη: «μπαμπάς».
Χρόνια πολλά στον δικό μου πατέρα, στον δικό σου πατέρα, στον πατέρα κάθε ανθρώπου πάνω στη γη. Παρόν ή απών. Πατέρα μου, η αγάπη μου για εσένα είναι αναντικατάστατη, ανιδιοτελής και απέραντη.
Χρόνια πολλά Λευτέρη, χρόνια πολλά Γεράσιμε…